اثر آگونيست گرلين، ورزش و نيكوتين بر كاتالپسي در مدل حيواني بيماري پاركينسون

مقدمه: بيماري پاركينسون يكي از رايج ترين اختلالات تحليل برنده عصبي است. از دست رفتن تدريجي نورون هاي دوپامينرژيك در قسمت متراكم جسم سياه علت اصلي علايم بيماري پاركينسون است. پيشنهاد شده است كه گرلين، يك پپتيد ترانسژنيك arc، ممكن است نقش مهمي را در حفاظت از نورون ها در قسمت متراكم جسم سياه بازي كند. علاوه بر اين ورزش عملكرد مغز را بهبود مي بخشد و بيان عامل نوروتروفيك در جسم مخطط را افزايش مي دهد. نيكوتين بر انواع مختلف گيرنده هاي نيكوتين در مسير دوپامينرژيك جسم سياه تأثير مي گذارد. هدف از مطالعه حاضر بررسي تأثير گرلين، ورزش و نيكوتين بر كاتالپسي در مدل بيماري پاركينسون القاء شده توسط رزرپين در موش هاي صحرايي بود. مواد و روش ها: 114 موش صحرايي نژاد ويستار به 19 گروه تقسيم شدند. به منظور القاء مدل بيماري پاركينسون، رزرپين (1 ميلي گرم بر كيلوگرم محلول در حلال اسيد استيك گلاسيال 0/03 ميلي ليتر) داخل صفاقي تزريق شد و كاتالپسي توسط آزمون ميله ارزيابي شد. موش هاي صحرايي در گروه ورزش مجبور به تمرين تردميل (5 روز در هفته به مدت 20 دقيقه با سرعت 24 متر در دقيقه در شيب صفر) بودند. گرلين به مدت 21 روز (داخل صفاقي، 0/1 ميلي گرم بر كيلوگرم) تزريق شد و نيكوتين (داخل صفاقي، 0/002 ميلي گرم بر كيلوگرم) به مدت 21 روز تزريق شد. يافته ها: كاتالپسي به طور معني داري در موش هاي صحرايي پاركينسوني درمان شده با گرلين، ورزش و نيكوتين كاهش يافت. نتيجه گيري: درمان تركيبي با گرلين، ورزش و نيكوتين مي تواند يك درمان بالقوه براي كاتالپسي در بيمار مبتلا به پاركينسون باشد.