ارزيابي كاركردهاي عصب‌شناختي و هيجاني در معتادان تحت درمان با متادون و بوپرنورفين

مقدمه: عوامل عصب شناختي و هيجاني نقش مهمي در درمان معتادان ايفاء مي كنند. هدف از اين مطالعه ارزيابي تنظيم شناختي هيجان و كاركردهاي عصب شناختي در معتادان تحت درمان متادون و بوپرنورفين بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر يك مطالعه مقطعي و علّي -مقايسه اي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل همه مردان تحت درمان با مواد نگهدارنده مي باشد. جمعيت مورد بررسي در اين مطالعه 50 بيمار تحت درمان با متادون و 50 بيمار تحت درمان با بوپرنورفين در مركز ترك اعتياد مشهد در سال 1395 بودند. همه افراد با آزمون هاي نارسايي كنش وري اجرايي باركلي و تنظيم شناختي هيجان گارنفسكي ارزيابي شدند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از شاخص هاي توصيفي و آزمون تي مستقل انجام گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد كه ميانگين نمرات در آزمون هاي تنظيم شناختي هيجان گروه تحت درمان با بوپرنورفين از گروه تحت درمان با متادون بالاتر مي باشد. در مقابل گروه تحت درمان با متادون به طور معني داري نمرات بالاتري در آزمون نارسايي كنش وري اجرايي در مقايسه با گروه بوپرنورفين دريافت كرد. نتيجه گيري: اگرچه متادون و بوپرنورفين منجر به نقصان در كنش هاي عصب اجرايي و تنظيم هيجاني مي گردند، اما به نظر مي رسد بوپرنورفين براي حفظ كاركردهاي شناختي در طول درمان معتادان داروي بهتري باشد.