نتايج آنژيوپلاستي و تعبيه استنت كاروتيد در بيماران با تنگي پرخطر كاروتيد گردني براي جراحي اندآرتركتومي كاروتيد

زمينه و هدف: درمان انتخابي استاندارد بيماران دچار تنگي قابل توجه كاروتيد، اندآرتركتومي كاروتيد مي باشد. درمان جايگزين انتخابي در بيماراني كه دچار ديگر بيماري هاي طبي همراه (به عنوان بيماران پرخطر) باشند، آنژيوپلاستي و تعبيه استنت كاروتيد مي باشد. در اين مطالعه قصد داريم پيامد درماني زودرس و ديررس حاصل از آنژيوپلاستي و تعبيه استنت كاروتيد را در اين بيماران بررسي كنيم. روش بررسي: 82 بيمار مراجعه كننده به بيمارستان هاي بقيه اله (عج) و جماران تهران كه در طي سال هاي 89-1387 به علت تنگي قابل توجه شريان كاروتيد (تنگي £50% در بيماران با علامت و تنگي £80-70% در بيماران بدون علامت) و به علت ريسك بالاي جراحي كانديداي استنت گذاري گرديده بودند وارد مطالعه شدند. تمامي بيماران توسط جراح و متخصص بيهوشي از لحاظ پرخطر بودن براي اندآرتركتومي كاروتيد مورد تاييد قرار گرفتند. متوسط زمان پي گيري پس از استنت گذاري بيماران 15.9 ماه بود. يافته ها: مطالعه حاضر به روش مقطعي- توصيفي بر روي 54 بيمار مرد (65.9%) و 28 بيمار زن (34.1%) انجام گرفت. سن متوسط بيماران 69.7±9.2 سال بود. آنژيوپلاستي و تعبيه استنت كاروتيد در 79 بيمار (96.3%) موفقيت آميز بود. متعاقبا 7.3% مرگ، Stroke %6.1، TIA %4.9، MI %4.9 بعد از انجام آن مشاهده گرديد. نتيجه گيري: به نظر مي رسد آنژيوپلاستي و تعبيه استنت كاروتيد روش درماني موثر، قابل اطمينان و از لحاظ تكنيكي بسيار موفقيت آميز باشد. هم چنين اين مداخله ثابت نمود كه استفاده از روش درماني آنژيوپلاستي و تعبيه استنت كاروتيد با ميزان شيوع بسيار پايين عوارض حين و بعد عمل همراه است.