بررسي رابطه برخي مشخصات سنگ در CT اسكن با ميزان موفقيت سنگ‌شكن در درمان بيماران مبتلا به سنگ كليه

زمينه و هدف: CT اسكن اسپيرال بدون كنتراست در بسياري از بيماران قبل از انجام سنگ شكن (ESWL) انجام مي شود، در اين مطالعه سعي مي شود تا ارتباط يافته هاي CT با موفقيت سنگ شكن تعيين گردد. روش بررسي: مطالعه گذشته نگر روي 100 بيمار با سنگ كليه واحد با قطر 0.5 cm تا 2.5 cm كه براي اولين بار تحت سنگ شكن قرار گرفتند، انجام شد. CT قبل از درمان از لحاظ دانسيته، فاصله از پوست، محل و سايز سنگ بررسي گرديد. موفقيت سنگ شكن بر اساس KUB دو هفته بعد از آن به صورت بدون سنگ، قطعات 5mm (هردو موفق)، قطعات 5mm و بدون تغيير (هر دو ناموفق) تعريف گرديد. يافته ها: از 100 مورد، 32 زن و 68 مرد با ميانگين سني 46.7 سال بودند. 55 مورد سنگ شكن موفق و 45 مورد ناموفق ثبت گرديد. جنس (p=0.301)، سن (p=0.895) و ميانگين فاصله سنگ از پوست (p=4.06) با موفقيت سنگ شكن رابطه اي نداشت. حجم سنگ با موفقيت سنگ شكن رابطه داشت (p=0.01). ميانگين دانسيته در گروه سنگ شكن موفق و ناموفق به ترتيب 545.7HU و 962.3HU و دانسيته با p 0.01 با موفقيت سنگ شكن مرتبط بود. احتمال عدم موفقيت سنگ شكن در سنگ هاي با دانسيته بالاتر از 740HU، پنج برابر سنگ هاي با دانسيته كم تر است. نتيجه گيري: اندازه گيري دانسيته سنگ هاي ادراري در CT در حالت Bone window توصيه مي شود و پيشنهاد مي گردد كه براي درمان سنگ هاي ادراري با دانسيته بيش تر از 740HU در CT، از روش هاي درماني جايگزين غير از سنگ شكن استفاده شود.