استفاده از روش شيميايي به منظور توليد پروتئين آبكافت‌شده از امعاء و احشاء فيتوفاگ (Hypophthalmichthys moltirix) و استفاده از آن به عنوان محيط كشت Listeria monocytogenes‌‌‌

هدف از اين تحقيق آبكافت شيميايي (اسيدي و قليايي) امعاء و احشاء ماهي فيتوفاگ (Hypophthalmichthys moltirix) و استفاده از پپتون هاي توليدشده به عنوان منبع ازت براي كشت باكتري Listeria monocytogenes بوده است. براي اين منظور، امعاء و احشاء ماهي فيتوفاگ، از بازار ماهي فروشان شهرستان ساري تهيه شده و در مجاورت يخ به آزمايشگاه منتقل گرديد. پس از انجمادزدايي امعاء و احشاء در دماي 4 درجه سانتي گراد، آبكافت اسيدي و قليايي به ترتيب در pH3/3 و 12 در دو دماي 70 و 85 درجه سانتي گراد انجام شد. در پايان آبكافت، درجه آبكافت و ميزان پروتئين محلول تعيين گرديد. سپس از پپتون هاي تهيه شده از اين 4 تيمار (هر كدام با 3 تكرار) به عنوان محيط كشت باكتري در مدت 48 ساعت استفاده و با محيط كشت تجاري BHI مقايسه شد. بيشترين و كمترين مقدار پروتئين به ترتيب مربوط به آبكافت قليايي در دماي 85 درجه سانتي گراد و آبكافت اسيدي در دماي 70 درجه سانتي گراد بود (P 0/05). بيشترين و كمترين درجه آبكافت به ترتيب مربوط به آبكافت قليايي در دماي 85 درجه سانتي گراد و آبكافت قليايي در دماي 70 درجه سانتي گراد بود (P 0/05). رشد باكتري ليستريا مونوسيتوژنز در تيمارهاي اسيدي و قليايي در دماي 70 درجه سانتي گراد به جز زمان 48 ساعت، با تيمار شاهد تفاوت معني داري نداشتند (P 0/05)، اما در دماي 85 درجه سانتي گراد در تمام زمان هاي مورد بررسي، آبكافت اسيدي و قليايي با تيمار شاهد (BHI) اختلاف معني دار داشتند (P 0/05). با توجه به تحقيق انجام شده مي توان گفت كه آبكافت قليايي در دماي بالا بهتر از آبكافت اسيدي مي باشد و رشد باكتري ها در پپتون توليدي به خوبي رشد آن در محيط كشت تجاري مي باشد و با توجه به استفاده از امعاء و احشاء ماهي و كم هزينه بودن روش قليايي، از نظر اقتصادي مناسب مي باشد.