بررسي تراكم ذخيره سازي ميگو وانامي (Litopenaeus vannamei (Boone, 1931 در پرورش با آب لب شور درياي خزر

در اين مطالعه اثر تراكم هاي مختلف (45، 50، 55 و 60 قطعه در متر مربع) ذخيره سازي اوليه پست لارو ميگو وانامي (PL12) بر ميزان رشد و بازماندگي مورد ارزيابي قرار گرفت. براي پرورش، آب لب شور (psu ±0.43 10.52) از درياي خزر تامين شد. آزمايشات در 12 استخر مدور بتني با بستر ماسه اي (به مساحت 78 متر مربع) در 4 تيمار آزمايشي و هر تيمار شامل 3 تكرار انجام شد. دوره پرورش 75 روز بود و ميانگين دماي آب در طول دوره پرورش 1.79 ±27.4 درجه سانتي گراد بود. نتايج نشان داد كه تغيير تراكم ذخيره سازي باعث ايجاد اختلاف معني دار آماري پارامتر هاي رشد و بازماندگي در تيمار هاي آزمايشي شد (P 0/05). بدين ترتيب كه با افزايش تراكم، ميزان افزايش وزن و نرخ بازماندگي (SR)، ضريب رشد ويژه (SGR) و ميانگين رشد روزانه (ADG) كاهش يافت. البته، ضريب تبديل غذايي در همه تيمار ها متفاوت بود (P 0/05) و به تراكم ذخيره سازي اوليه پست لارو بستگي نداشت. بيشترين ميزان رشد (0.04 ±11=SGR و 0.01 ±0.25=ADG گرم در روز) و درصد بازماندگي (5.1 ±65.3 =SR) و ميزان توليد در واحد آزمايشي (3.3 ±43.6 كيلوگرم در 78 متر مربع) در پايين ترين تراكم (45 قطعه در متر مربع) مشاهده گرديد.