راهكار هايي براي بهبود اتصالات ساده پيچي در برابر خرابي پيشرونده ناشي از حذف ستون

امروزه پيرو بحث پدافند غيرعامل با افزايش احتمال حملات تروريستي و يا وقوع انفجار هاي خرابكارانه نياز به بررسي ساختمان هاي استراتژيك موجود در برابر پديده خرابي پيشرونده بيش از پيش احساس مي شود. در اين مورد پتانسيل خرابي پيشرونده در سازه هاي فولادي با اتصالات ساده بسيار بيشتر از ساير سيستم هاي سازه اي و نتايج وقوع آن بسيار مخرب تر خواهد بود. لذا در اين مقاله پتانسيل خرابي پيشرونده در اتصالات ساده پيچي بصورت عددي مورد بررسي قرار گرفته است. هدف از اين تحقيق ارائه راهكارهايي براي بهبود و تقويت اتصالات ساده پيچي در برابر خرابي پيشرونده ناشي از حذف ناگهاني ستون مي باشد. براي اين منظور، ميزان دوران مجاز اتصال ارزيابي شده است. راهكار هاي ارائه شده به نحوي در نظر گرفته شده است كه سختي و گيرداري اتصال را افزايش ندهد و موجب تغييرات زياد در مقدار و نوع بار وارده به ساير اعضا نگردد. اتصالات پيچي ساده شامل اتصال تير به ستون با دوبل نبشي جان به عنوان اتصال مبنا و شش اتصال پيچي ديگر است كه از توسعه اتصال مبنا بدست آمده اند. نتايج بررسي نشان داد كه بكارگيري كابل به صورت پيشنهاد شده در اتصالات ساده منجر به بهبود در عملكرد اتصالات مي شود به طوري كه تكنيك به كار گرفته شده تغيير مكان قائم اتصالات را در حدود 50% كاهش مي دهد. اين مطالعه همچنين روش هاي ديگري را پيشنهاد مي كند كه بدون نياز به سختي و پيچيدگي زياد تاثيرگذاري بسيار چشمگيري در اين زمينه دارند.