ارزيابي رهبري مديران آزمايشگاه هاي باليني بيمارستان هاي آموزشي دانشگاه هاي علوم پزشكي شهر تهران در سال 1394: رويكرد رهبري كوانتومي

زمينه: نگاه به سازمان هاي ارايه دهنده خدمات بهداشتي درماني از جمله آزمايشگاه هاي باليني در چهارچوب نظريه رهبري كوانتومي باعث به كارگيري روش هاي كارآمد و مؤثر در اين سازمان ها مي شود. هدف: تعيين وضعيت ابعاد رهبري كوانتومي در ميان مديران كليه سطوح سازماني آزمايشگاه هاي باليني بيمارستان هاي آموزشي دانشگاه هاي علوم پزشكي شهر تهران بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصيفي تحليلي بود كه به صورت مقطعي در سال 1394 در ميان 180 نفر از مديران 35 آزمايشگاه باليني بيمارستاني دانشگاه هاي علوم پزشكي ايران، شهيد بهشتي و تهران انجام شد. ابزار گردآوري داده ها، پرسش نامه محقق ساخته شامل رهبري كوانتومي به همراه اطلاعات جمعيتي آن ها بود كه روايي صوري و محتوايي و پايايي آن به تأييد رسيد. براي تحليل داده ها از آزمون هاي تي و آنوا استفاده شد. يافته ها: بيش ترين مديران آزمايشگاه هاي باليني مورد مطالعه مذكر، متأهل، داراي سابقه خدمت 15 تا 20 سال و سابقه مديريتي 1 تا 5 سال بودند و حداقل يك دوره آموزشي كوتاه مدت را در زمينه مديريت آزمايشگاه گذرانده بودند. مديران مزبور از نظر مهارت و رهبري كوانتومي و ابعاد آن به ترتيب در وضعيت مطلوب و نسبتاً مطلوبي قرار داشتند. همچنين بين مهارت هاي كوانتومي با سن (0/02=P) و گذراندن حداقل يك دوره آموزشي در زمينه مديريت ارتباط معني داري وجود داشت (0/02=P). نتيجه گيري: با توجه به مطلوبيت ابعاد رهبري كوانتومي نزد مديران آزمايشگاه هاي باليني، انتظار مي رود اين مدل جديد بتواند در آينده نزديك مديريت آزمايشگاه ها را دچار تغيير و تحول نمايد.