ارتباط امتياز تنوع غذايي با چاقي و چاقي شكمي در پسران دانشجوي تهراني

زمينه: اضافه وزن و چاقي يك معضل نگران كننده در عصر حاضر و عامل بسياري از بيماري هاي غير واگير مزمن مي باشد. عوامل متعدد تغذيه اي و غيرتغذيه اي در بروز اين بحران دخيل هستند. يكي از عوامل مهم غذايي نوع رژيم غذايي افراد و ميزان تنوع آن است. هدف: اين مطالعه به منظور بررسي ارتباط امتياز تنوع غذايي (DDS) با چاقي و چاقي شكمي در پسران دانشجو تهراني انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه مقطعي در ارديبهشت ماه سال 1395 در تهران انجام شد. 246 مرد جوان با توجه به معيارهاي ورود انتخاب شدند. اطلاعات جمعيتي به وسيله پرسش نامه عمومي گردآوري و اندازه گيري هاي تن سنجي مطابق استانداردها انجام گرفت. براي هر يك از افراد شركت كننده به صورت رو در رو يادآمد 24 ساعته غذا ثبت و تنوع غذايي سنجيده شد. در نهايت 9 گروه غذايي براي هر فرد مورد سنجش قرار گرفت. در آناليز نتايج با روش رگرسيون عوامل مخدوش گر تعديل گرديد. يافته ها: ميانگين شاخص توده بدني و دور كمر برابر 3/8 23/9± و 10/6 ±88/7 برآورد شد. نسبت شانس ابتلا به چاقي براي چارك هاي امتياز تنوع غذايي 1، 0/53، 0/08 و 0/19 (0/01=P) برآورد شد. نتيجه گيري: بين امتياز تنوع غذايي با نسبت شانس بروز چاقي و چاقي شكمي در پسران دانشجو ارتباط معكوسي مشاهده شد؛ به گونه اي كه با افزايش تنوع غذايي، شانس ابتلا به چاقي كم تر بود. مطالعات آينده نگر بيش تري براي اثبات اين رابطه نياز است.