بررسي و تشخيص كراتيت قارچي در بيماران با ضايعات قرنيه چشم

زمينه و هدف: كراتومايكوزيس عفونت قارچي قرنيه است كه مي تواند تهديدكننده ي بينايي و حتي عامل از دست دادن چشم بيمار باشد. با توجه به آب و هواي مرطوب و شايع بودن كشاورزي در مناطق شمالي كشور كه فاكتورهاي زمينه ساز جهت ابتلا به اين بيماري هستند، مطالعه حاضر با هدف بررسي و تشخيص كراتيت قارچي در بيماران مبتلا به ضايعات قرنيه انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه توصيفيمقطعي از تير ماه ۱۳۹۴ تا آذر ماه ۱۳۹۵ در ۵۶ بيمار مشكوك به كراتيت قارچي در بخش اورژانس چشم بيمارستان اميرالمومنين (ع) رشت انجام گرديد. ابتدا نمونه ي تراشه ي قرنيه بيماران تهيه شده سپس آزمايش مستقيم و كشت در محيط هاي معمول قارچ شناسي صورت گرفت. عوامل قارچي بر اساس ويژگي هاي ميكروسكوپي و ماكروسكوپي كلني شناسايي شدند. يافته ها: جمعيت مورد مطالعه شامل ۴۲ (%۷۵) نفر مرد و ۱۴ (%۲۵) نفر زن با ميانگين سني ۴۹/۵ سال بود. كراتيت قارچي در ۹ (%۱۶) مورد تشخيص داده شد. از بيماران مبتلا به كراتومايكوزيس، ۷ (۷۷/۸%) نفر مرد و ۲ (۲۲/۲%) نفر زن بودند. بيشتر مبتلايان سابقه ي جراحت قرنيه در اثر برخورد و تماس با گياهان را داشته و كشاورزان گروه غالب مبتلايان به كراتومايكوزيس را تشكيل مي دادند. با انجام آزمايش هاي قارچ شناسي، عوامل اتيولوژيك بيماري به ترتيب فراواني به عنوان گونه هاي فوزاريوم (چهار مورد)، آسپرژيلوس فلاووس (دو مورد)، گونه ي پني سيليوم (يك مورد)، گونه ي آكرمونيوم (يك مورد) و گونه ي كلادوسپوريوم (يك مورد) شناسايي شدند. نتيجه گيري: كراتيت قارچي در صورت فراهم شدن زمينه هاي لازم همچون جراحت قرنيه ناشي از ساقه و برگ گياهان مي تواند توسط قارچ هاي متنوعي ايجاد شود.منفي بودن آزمايش مستقيم در اكثريت بيماران، تاكيدي بر اهميت و لزوم انجام كشت نمونه جهت تشخيص كراتومايكوزيس مي باشد.