مقايسه سبك زندگي مادران حافظ قرآن و همتايان آنان در شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف مقايسه سبك زندگي مادران حافظ قرآن و همتايان آنان با (مادران غيرحافظ قرآن) انجام گرفت. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش مادران حافظ قرآن و همتايان آنان (مادران غيرحافظ قرآن) در شهر تهران بودند كه از ميان آ نها تعداد 92 نفر از مادراني كه حداقل سه جزء از قرآن كريم را حفظ كرده بودند، از چند مركز قرآني در سطح شهر تهران (مراكز صهباي ملكوت، دارالتحفيظ قرآ نكريم، مكت بالقرآ نكريم و مؤسسه محمدامين) ب هطور تصادفي انتخاب شدند. همچنين، 88 نفر از مادراني كه در كلا سهاي حفظ قرآن شركت نكرده بودند، به طور غيرتصادفي و با رعايت ملاحظاتي (شباهت نسبي از لحاظ متغيرهاي جمعي تشناختي و سطح اقتصادي- اجتماعي) انتخاب و از نظر سبك زندگي مورد مطالعه قرار گرفتند. در اين پژوهش براي جمع آوري اطلاعات از دو پرس شنامه 1. پرسشنامه سبك زندگي لعلي، عابدي و كجباف ( 1391 ) و 2. پرس شنامه محقق ساخته سبك زندگي اسلامي، استفاده شد. روايي محتوايي اين ابزارها با استفاده از قضاوت متخصصان مورد تأ ييد قرار گرفت و پايايي آ نها با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ مطلوب ارزيابي شد. براي تحليل داده هاي جمع آوري شده از آزمون تي براي مقايسه ميانگين هاي دو گروه مستقل استفاده شد. نتيجه تحليل داد ه ها نشان داد كه دو گروه از لحاظ برخي از مؤلفه هاي مختلف سبك زندگي متفاوت هستند. حافظان قرآن در خرده مقياس هاي سلامت معنوي، سلامت اجتماعي، سبك زندگي اسلامي و اجتناب از دارو، مواد مخدر و الكل، نمره بالاتري كسب كرد ه اند. به اين ترتيب مي توان نتيجه گرفت كه شركت در كلاس هاي قرائت و حفظ قرآن كريم مي تواند در اصلاح سبك زندگي مؤثر باشد.