سبك زندگي در آموزه‌هاي تربيتي امام‌رضا(ع) و استخراج دلالت‌هاي آن در برنامه‌هاي درسي رسمي و عمومي

هدف اين پژوهش بررسي قلمروهاي سبك زندگي در آموزه هاي تربيتي امام رضا(ع) و استخراج دلالت هاي آن در برنامه هاي درسي نظام تعليم و تربيت رسمي و عمومي جمهوري اسلامي ايران است. روش پژوهش كيفي از نوع تحليلي استنباطي است. جامعه تحليلي كليه منابع دست اول از امام رضا(ع) است كه به صورت حديث در دسترس ما بوده است كه به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب و مورد مطالعه عميق قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده ها به طور مستمر همزمان با جمع آوري اطلاعات از طريق دسته بندي، كدگذاري و نهايتاً تفسير انجام گرفت. يافته هاي حاصل حاكي از اين است كه سبك زندگي در آموزه هاي تربيتي امام رضا(ع) داراي چهار قلمرو است كه عبارتند از: قلمرو الهي، فردي، اجتماعي و زيست محيطي. هر كدام از اين قلمروها داراي عناصري است. عناصر قلمرو الهي عبارتند از: شناخت، ايمان، تقوا، اعتماد و توكل، تسليم و رضا و بندگي. عناصر قلمرو فردي عبارتند از: شناخت خود، دانش طلبي، تربيت عقلاني، رشد ارزش هاي اخلاقي و كمال خواهي. عناصر قلمرو اجتماعي عبارتند از: دوستي، محبت، عدالت، همكاري و كرامت. عناصر قلمرو زيست محيطي عبارتند از: شناخت طبيعت، هدفمندي جهان هستي، استفاده مطلوب از طبيعت و مسئوليت پذيري. دلالت هاي سبك زندگي در برنامه هاي درسي رسمي و عمومي را مي توان در قالب هدف غايي(قرب و رضوان الهي) و اهداف واسطه اي، محتواي تلفيقي(با محوريت آموزش خداشناسي، انسان شناسي اسلامي، جامعه پذيري ديني اخلاقي و آماده سازي متربيان براي مواجه منطقي با طبيعت)، روش هاي ياددهي ndash; يادگيري(پرهيز از سطحي نگري، پرسشگري، گفتگو، الگوسازي، پژوهشگري، اكتشافي، ايفاي نقش، مشاهده، گردش علمي، نمايش فيلم) و ارزشيابي (روش هاي فرايندي و كيفي مانند مشاهده، مصاحبه، گزارش دهي، پژوهش، خودارزيابي و شرح حال نويسي) مطرح نمود.