بررسي آسيب پسماندهاي تيز و برنده در پرستاران بيمارستان‌هاي شهر بوشهر در سال 1392

پيش زمينه و هدف: آسيب وسايل تيز و برنده يكي از خطرات شغلي مهم براي كاركنان بهداشتي درماني به ويژه پرستاران محسوب مي شود. اشياء تيز و برنده پرستاران را در معرض تماس با ويروس هاي خطرناك مانند انواع هپاتيت و ايدز قرار مي دهد. هدف اين مطالعه بررسي حوادث ناشي از پسماندهاي تيز و برنده بيمارستاني در پرستاران بيمارستان هاي شهر بوشهر در سال 1392 است. مواد و روش كار: اين مطالعه توصيفي مقطعي در بين 68 پرستار بيمارستان هاي شهر بوشهر انجام شد. جمع آوري داده ها به صورت مراجعه حضوري پژوهشگر در بيمارستان ها و تكميل پرسشنامه ها توسط پرستاران بخش هاي مختلف اين بيمارستان ها در سال 1392 صورت گرفت. علاوه بر اين، از آمار حوادث آسيب با اشياء تيز و برنده مرتبط با پرستاران در بيمارستان ها كه طي سال هاي 89 تا 92 گزارش شده بود و در آرشيو موجود بود، نيز استفاده گرديد. ارتباط بين آسيب هاي ناشي از اشياء نوك تيز و پارامترهاي مربوط به اين حوادث بررسي گرديد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS19 مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج مطالعه نشان داد كه 58.8درصد از پرستاران داراي تجربه آسيب با اشياء تيز و برنده بودند. همه (100درصد) پرستاران در مقابل ويروس هپاتيت واكسينه شده بودند. بيشترين حوادث (75.8درصد) ناشي از اصابت با سرسوزن بود. آسيب هاي ناشي از اشياء تيز مانند سرسوزن در دوره سه ماه مهر تا آذر (13 مورد)، روزهاي دوشنبه (10 مورد) و چهارشنبه (8 مورد) و در ساعت هاي 11 تا 14 و بعد از ساعت 16 (22 مورد) داراي فراواني بيشتري بود. بحث و نتيجه گيري: پسماندهاي تيز و برنده و همچنين خطرات ناشي از آن ها بايد بيش ازپيش موردتوجه قرار گيرد. به كارگيري يك استراتژي ايمن و مؤثر، جهت كاهش جراحت ناشي از پسماندهاي تيز و برنده براي بيمارستان ها ضروري است. با ارتقاء آگاهي و مهارت پرسنل پرستاري نيز مي توان ميزان آسيب را به حداقل رساند.