بررسي اثرات عصاره آبي بابونه (Matricaria Recutita) بر رفتار شبه‌اضطرابي موش صحرايي در مدل القاشده توسط كيندلينگ ناشي از پنتيلن‌تترازول

زمينه و هدف: كيندلينگ، رفتار شبه اضطرابي را در جوندگان افزايش مي دهد. استرس اكسيداتيو نقش مهمي در ايجاد اضطراب دارد. شواهدي مبني بر اثر آنتي اكسيداني گياه بابونه وجود دارد؛ بنابراين در اين مطالعه، اثر بابونه بر رفتارهاي شبه اضطرابي ناشي از كيندلينگ در موش صحرايي بررسي شد.روش تحقيق: اين مطالعه تجربي بر روي 40 سر موش صحرايي نر از نژاد ويستار آلبينو با وزن 200 تا 250 گرم نژاد انجام شد. حيوانات به صورت تصادفي در چهار گروه: كنترل، كيندله، كيندله دريافت كننده ديازپام و كيندل شده دريافت كننده عصاره قرار گرفتند. كيندلينگ با تزريق درون صفاقي پنتيلن تترازول (40 ميلي گرم / كيلوگرم) هر 48 ساعت، تا بروز رفتار كامل تشنجي القا شد. داروها به صورت درون صفاقي و 45 دقيقه قبل از آخرين دوز پنتيلن تترازول تزريق شد. سپس حيوان در دستگاه ماز مرتفع بعلاوه قرار گرفت و درصد زمان صرف شده در بازوي باز و درصد ورود به بازوي باز ماز (به عنوان شاخص اضطراب) توسط دوربين ثبت شد. داده ها با استفاده از نرم افزار ANYmaze ارزيابي گرديد. سطح معني داري كمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.يافته ها: القاي كيندلينگ، افزايش معني داري در سطح اضطراب حيوانات (كاهش زمان حضور در بازوي باز ماز) ايجاد نمود (2/5 ±35 ثانيه كنترل، 5/1 ±20 ثانيه كيندله)(05/0 P). پيش مصرف عصاره بابونه (mg/kg30) و ديازپام (mg/kg2) توانست با كاهش سطح اضطراب (افزايش زمان حضور در بازوي باز به 5/3±54 ثانيه)، درصد زمان حضور (10% كيندله، 30% بابونه) و درصد ورود به بازوي باز ماز مرتفع و فعاليت حركتي را به صورت معني داري افزايش دهد (05/0 P). نتيجه گيري: مطالعه حاضر نشان داد كه بابونه سطح اضطراب افزايش يافته در موش هاي كيندل شده را كاهش مي دهد؛ اگر چه مكانيسم دقيق اين اثر روشن نيست و به مطالعات بيشتري نياز دارد.