مهارت رهبري در پرستاران لازمه‌ي بروز رفتارهاي فرانقش و تعالي حرفه‌اي

مقدمه: ايجاد و يا تقويت مهارت رهبري در كاركنان، به منظور پاسخگويي به نيازهاي حرفه اي در آينده و به عنوان يكي از عوامل توسعه و تعالي حرفه اي در سازمان هاي پيچيده، مانند سازمان هاي بهداشتي و درماني است. اما ايجاد و يا تقويت مهارت رهبري در كاركنان نيازمند شناخت جوانب مختلف و مؤلفه هاي مؤثر بر آن مي باشد. هدف: لذا مطالعه حاضر با هدف تبيين مؤلفه هاي اصلي مهارت رهبري در پرستاران و به روش تحليل محتواي قراردادي طراحي و انجام شده است. مواد و روش ها: اين پژوهش با رويكرد كيفي و با بهره گيري از روش تحليل محتواي قراردادي يا استقرايي انجام شده است. شركت كنندگان در پژوهش از ميان پرستاران موفقي بودند كه به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند و مورد مصاحبه چهره به چهره و نيمه ساختارمند قرار گرفتند. در اين مطالعه 19مصاحبه انجام شد كه پس از ثبت، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. در ابتدا شباهت هاي معنايي مورد بازنگري قرار گرفت و زيرطبقات مشخص شد و سپس در بازنگري مجدد زيرطبقات مرتبط در يك طبقه قرار گرفتند. يافته ها: تجزيه و تحليل داده ها در نهايت منجر به استخراج 400 كد اوليه، 19 زير طبقه، 4 طبقه اصلي و يك تم گرديد. در اين مطالعه طبقات اصلي شامل: خود رهبري، قابليت سازي در ديگران به منظور الگوپروري، مديريت مؤثر وظايف و مسؤوليت هاي حرفه اي و تلاش در جهت جامعه پذيري حرفه اي بود كه همه در تم نهايي تحت عنوان بينش راهبردي حرفه اي قرار داده شد. نتيجه گيري: در راستاي يافته ها مي توان گفت كه با وضع سياست ها و استراتژي هاي مناسب، زمينه ايجاد و تقويت چنين مهارت هايي؛ الگوپروري، مديريت مؤثر وظايف و مسؤوليت هاي حرفه اي و تلاش در جهت جامعه پذيري حرفه اي در پرستاران ايجاد نمود و از اين طريق زمينه ارتقاي كيفيت خدمات پرستاري را فراهم نمود.