بررسي نقش شركت زنان باردار در كلاس‌هاي آمادگي زايمان در انتخاب نوع زايمان در بيمارستان‌هاي زنجان

پيش زمينه و هدف: ميزان سزارين در سال هاي اخير افزايش چشمگيري داشته است. به علت عوارض زياد بعد از عمل، دوره نقاهت طولاني و هزينه بالاي زايمان به طريق جراحي و ساير عوارض، زايمان طبيعي به عنوان روش ترجيحي توصيه شده است. با توجه به افزايش زايمان به طريقه سزارين و سهولت پذيرش آن از سوي عامه مردم به نظر مي رسد كه نگرش زنان باردار و كاركنان بهداشتي نسبت به انتخاب نوع زايمان مؤثر است. هدف اصلي اين پژوهش بررسي نقش كلاس هاي آمادگي زايمان در انتخاب نوع زايمان مي باشد. مواد و روش كار: اين پژوهش ازنظر هدف كاربردي و ازنظر اجرا از نوع نيمه تجربي با دو گروه آزمايش و كنترل است. جامعه آماري اين پژوهش شامل 80نفر از زنان باردار كه به بيمارستان زنجان مراجعه كردند از اين تعداد 40 نفر به عنوان گروه آزمايش و 40نفر به عنوان گروه گواه انتخاب شدند. براي گروه آزمايش 8 جلسه آموزشي اجرا و سپس از طريق اجراي پرسشنامه محقق ساخته نسبت به جمع آوري داده ها درباره اثربخش بودن آموزش اقدام گرديد. روايي پرسشنامه با نظر متخصصان امر تائيد و پايايي آن با استفاده از آلفاي كرونباخ معادل 0/7 مورد تائيد قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و استنباطي (خي دو) با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده گرديد. يافته ها: بر اساس اطلاعات به دست آمده ملاحظه مي گردد كه از بين شركت كنندگان در كلاس هاي آموزش خانواده 8 نفر (20 درصد) زايمان به روش سزارين داشته و 32 نفر (80 درصد) نيز به روش طبيعي زايمان انجام داده اند. در مقام مقايسه از بين مادراني كه در كلاس هاي آموزش خانواده شركت نكرده اند، 25 نفر (62/5 درصد) به روش سزارين و 15 نفر (37/5 درصد) نيز به روش طبيعي زايمان كرده اند. همچنين طبق اطلاعات بدست آمده و آزمون X² ملاحظه مي گردد سطح معني داري آزمون 0/000 = p و زير 0/05 مي باشد؛ بنابراين بين شركت در كلاس هاي آموزش خانواده و ترغيب به زايمان طبيعي رابطه وجود دارد. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه آموزش و شركت در كلاس هاي آموزشي خانواده (كلاس هاي آمادگي براي زايمان) بر نوع انتخاب زايمان از سوي مادران باردار تأثير داشته است.