ارتباط بين عوامل درون سازماني مؤثر بر رعايت اخلاق حرفه‌اي پرستاران

مقدمه: رعايت اخلاق حرفه اي جزء ماهيت ذاتي حرفه ي پرستاري است و رسالت حرفه ي پرستاري، ارائه ي خدمات مورد نياز بهداشتي، مراقبتي، درماني و توانبخشي در بالاترين استاندارد جهت تأمين، حفظ و ارتقاء سلامت جامعه است. از اين رو، لازم است كه عوامل تأثيرگذار بر اخلاق حرفه اي پرستاران مورد بررسي قرار گيرند. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي روابط بين عوامل درون سازماني مؤثر بر رعايت اخلاق حرفه اي توسط پرستاران بوده است. اين عوامل شامل پاداش رفتارهاي اخلاقي، تنبيه رفتارهاي غيراخلاقي، رفتار اخلاقي همكاران و درستي رفتارهاي اخلاقي سرپرستاران بوده است. مواد و روش ها:پژوهش حاضر از نوع پژوهش هاي توصيفي تحليلي است. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل تمامي پرستاران بيمارستان هاي امام خميني و آيت الله كرمي شهر اهواز در سال 1395 بوده كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده، 196 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار اصلي گردآوري داده ها دو پرسشنامه استاندارد اخلاق حرفه اي پرستاران جهان پور و همكاران (2014) و عوامل درون سازماني يون هان و همكاران(2013)، با چهار بعد؛ پاداش دادن به رفتارهاي اخلاقي، تنبيه كردن رفتارهاي غيراخلاقي، رفتارهاي اخلاقي همكاران و درستي رفتارهاي اخلاقي) بوده است. كه از پايايي مطلوبي برخوردار بودند. جهت تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل رگرسيون چندگانه با كمك نرم افزار SPSS22 استفاده شد. شاخص هاي مورد استفاده براي تحليل داده ها شامل R، R2، F وβ بوده است. يافته ها: يافته هاي حاصل از تجزيه و تحليل داده ها نشان داد كه پاداش دادن رفتارهاي اخلاقي ( β=0/56, p=0/001) رفتار اخلاقي همكاران ( β=0/55, p=0/001) و درستي رفتارهاي اخلاقي سرپرستاران ( β=0/35, p=0/001) با اخلاق حرفه اي پرستاران رابطه ي معناداري دارند. تنبيه كردن رفتارهاي غيراخلاقي با اخلاق حرفه اي پرستاران رابطه ي معناداري نداشت ( β=0/03, p=0/776) . نتيجه گيري: در راستاي يافته ها پيشنهاد مي گردد كه مديران پرستاري در تمامي رده ها با تشويق نمودن رفتارهاي اخلاقي پرستاران و ارايه رفتارهاي اخلاقي توسط خود شأن (به عنوان الگوي نقش) ميزان بروز اين رفتارها را در پرستاران افزايش دهند.