تأثير مداخله آموزشي مبتني بر مدل بزنف بر تبعيت از رژيم‌درماني در بيماران مبتلا به فشارخون

پيش زمينه و هدف: فشارخون بالا يكي از مسائل بسيار مهم سلامت عمومي بوده و عدم تبعيت از رژيم درماني به عنوان يك رفتاردرماني نامطلوب در كنترل ضعيف فشارخون بالا تأثير دارد كه موجب بروز پيامدهاي مضر مي گردد. مدل بزنف جامع ترين مدل آموزش بهداشتي است كه براي مطالعه، شناسايي و ايجاد رفتارهاي جديد در جامعه به كار مي رود. لذا مطالعه حاضر باهدف تعيين تأثير اجراي مدل بزنف در تبعيت از رژيم درماني در بيماران مبتلا به فشارخون بالا مراجعه كننده به مراكز بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي اروميه در سال 951394 مي باشد. مواد و روش كار: مطالعه حاضر از نوع تجربي با طرح پيش و پس آزمون بود كه در آن 80 نفر از بيماران مبتلا به فشارخون بالا مراجعه كننده به مراكز بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي اروميه (سه مركز بهداشت طرزيلو، 17 شهريور و شهدا) كه شرايط ورود به مطالعه را داشتند به صورت تصادفي به دو گروه كنترل و آزمون تخصيص شدند. مداخله آموزشي مبتني بر مدل بزنف فقط در گروه آزمون انجام گرفت كه شامل آموزش به روش سخنراني، توزيع بسته آموزشي و بحث گروهي بود كه در 6 جلسه 5/1 ساعته برگزار گرديد. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه بود. داده هاي جمع آوري شده پس از واردكردن در نسخه 16 نرم افزار SPSS با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي (تي مستقل و من ويتني و كاي دو) تجزيه و تحليل گرديد. يافته ها: نتايج اين مطالعه نشان داد در بيماران گروه آزمون دريافت كننده آموزش مبتني بر مدل بزنف، ميانگين نمره تبعيت از رژيم درماني نسبت به گروه كنترل به طور معني داري بيشتر (001/0 P ) بود. بحث و نتيجه گيري: مداخله آموزشي مبتني بر مدل بزنف، تبعيت از رژيم درماني در بيماران مبتلا به فشارخون بالا مراجعه كننده به مراكز بهداشتي را به طور چشمگيري افزايش مي دهد. لذا توصيه مي شود از مداخله آموزشي مبتني بر مدل بزنف به عنوان عامل مكمل تسهيل كننده كليدي براي افزايش تبعيت از رژيم درماني در بيماران مبتلا به فشارخون بالا استفاده گردد.