بررسي همبستگي شادكامي و سلامت‌رواني با تعدد فرزندان خانواده در دختران نوجوان

پيش زمينه و هدف: سلامت روان نقش مهمي در تضمين پويايي و كارآمدي جوامع ايفا مي كند. وضعيت سلامت رواني دختران در دوره نوجواني اثرات زيادي بر الگوي سازگاري و رفتاري آنان در بزرگ سالي خواهد داشت. با توجه به تمايل جامعه به سمت تك فرزندي، مطالعه ي حاضر باهدف بررسي همبستگي شادكامي و سلامت رواني با تعدد فرزندان خانواده در دختران نوجوان شهر قم انجام شد. روش بررسي: مطالعه حاضر از نوع مقطعي تحليلي مي باشد كه طي آن 341 نفر از دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم در سال تحصيلي 9493 با استفاده از پرسشنامه هاي استاندارد سلامت عمومي و شادكامي مورد پرسش قرار گرفتند. داده ها در نرم افزار SPSS ويراست 18 و با استفاده از آزمون هاي آناليز واريانس و ضريب همبستگي پيرسون تجزيه و تحليل گرديد. يافته ها: بر اساس نمره سلامت عمومي و شادكامي، 51درصد دانش آموزان مشكوك به اختلال سلامت روان و 3/53درصد مبتلا به شادكامي نابهنجار بودند. در اين مطالعه ميانگين نمره شادكامي و سلامت عمومي افراد به ترتيب برابر با 4/16 ±6/39 و 5/15 ±5/27 بود. ميانگين نمره شادكامي در دختران تك فرزند، دو فرزند و چند فرزند به ترتيب برابر با 9/15 ±40، 6/15 ±1/36 و 6/17 ±3/40 و نمره سلامت عمومي در آن ها برابر با 3/14 ±5/26، 1/16 ±6/29 و 1/14 ±9/25 به دست آمد. بين نمره شادكامي با تعداد فرزندان ارتباط معني دار ديده شد (05/0 P). نتيجه گيري: بر اساس نتايج، دختران دو فرزند نسبت به دختران تك فرزند و چند فرزند وضعيت سلامت عمومي و شادكامي نامطلوب تري داشتند. با توجه به وضعيت روان اين دانش آموزان، توجه به سلامت روان اين قشر از جامعه به عنوان مادران آينده ضروري به نظر مي رسد.