تأثير آموزش خودمراقبتي بر كيفيت زندگي مبتلايان به سرطان پستان تحت شيمي‌درماني

پيش زمينه و هدف: سرطان پستان و عوارض جانبي ناشي از شيمي درماني عملكردهاي جسمي، رواني، اجتماعي و معنوي اين بيماران را مختل كرده و تأثير قابل ملاحظه اي بر كيفيت زندگي آنان دارد. آموزش خودمراقبتي مي تواند كيفيت زندگي را در بيماران افزايش دهد. هدف از اين مطالعه بررسي تأثير آموزش خودمراقبتي بر كيفيت زندگي زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شيمي درماني بود. مواد و روش كار: اين مطالعه نيمه تجربي روي 64 بيمار مبتلا به سرطان پستان كه به تازگي ماستكتومي شده و در جلسه اول شيمي درماني بودند، انجام شده. نمونه ها به روش تصادفي در گروه آزمون (عدد زوج) و گروه كنترل (عدد فرد) قرار گرفتند. ابزار جمع آوري داده ها داراي دو قسمت بود: (1) مشخصات دموگرافيك (2) پرسشنامه استاندارد بررسي كيفيت زندگي مبتلايان به سرطان پستان مربوط به مركز پزشكي ملي و موسسه پژوهش بك من . پرسش نامه ها يك بار در جلسه اول و سپس بعد از 4 ماه، براي هر دو گروه آزمون و تكميل گرديد. در گروه آزمون آموزش خودمراقبتي به مدت 60 دقيقه براي واحدهاي موردپژوهش ارائه و كتابچه هاي آموزشي به آنان داده شد. آزمون هاي آماري كاي دو، آزمون t، آزمون t زوجي و آزمون دقيق فيشر براي تجزيه و تحليل داده ها، مورداستفاده قرار گرفت و سطح معني داري 05/0 P در نظر گرفته شد. يافته ها: در گروه آزمون تفاوت آماري معني داري بين ميانگين امتيازات كلي كيفيت زندگي قبل و بعد از مداخله وجود داشت و كاهش يافته بود (05/0 P). در گروه كنترل نيز اين چنين بود (05/0 P). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد، آموزش موردنظر در جلسه اول شيمي درماني، نمي تواند كيفيت زندگي را در زنان مبتلا به سرطان پستان افزايش دهد.