ارتباط بين دين داري و افسردگي مادران كودكان بستري در بخش انكولوژي

زمينه و هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسي ارتباط بين دين داري با افسردگي در بين مادران كودكان بستري در بخش انكولوژي بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي كرمان صورت گرفته است. روش كار: ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامه دين داري (Khodayarifard 2012) و پرسشنامه افسردگي (Beck et al. 2000) بود. نمونه آماري شامل 115 نفر از مادران كودكان بستري در بخش انكولوژي بود كه پرسشنامه ها در يك دوره 6 ماه بين آنها توزيع شد. نتايج: يافته ها نشان داد كه بين افزايش سطح دين داري و كاهش افسردگي رابطه مثبتي وجود دارد. همچنين از بين متغيرهاي جمعيت شناختي، درآمد با ميزان افسردگي ارتباط آماري معني داري وجود دارد و در ديگر متغيرهاي جمعيت شناختي با افسردگي مادران ارتباط آماري معني داري وجود نداشت، همچنين بين ميزان درآمد و وضعيت اشتغال مادر (مادران شاغل) با دين داري ارتباط آماري معني داري وجود داشت. نتيجه گيري: هرچه سطح دين داري در مادران افزايش پيدا مي كند، افسردگي در آنها كاهش مي يابد. همچنين پيشنهاد مي شود پژوهش هاي مشابه اي با متغيرهاي اضراب و بيمارهاي رواني وابسته به آن با متغير دين داري در جامعه آماري فوق صورت گيرد.