بررسي تاثير محلول مشابه غذايي هپتان بر ريزسختي 4 نوع رزين كامپوزيت

سابقه و هدف: يكي از مشكلات دندانپزشكي ترميمي كاهش كيفيت كامپوزيت ها در معرض مواد غذايي و بزاق و بر هم كنش اين مواد مي باشد، بنابراين تحقيق حاضر با هدف تعيين تاثير محلول مشابه غذايي هپتان بر روي ريزسختي چهار نوع كامپوزيت Z250، Z350XT، P60 وP90 انجام شده است. مواد و روشها: در اين تحقيق تجربي آزمايشگاهي از هر نوع كامپوزيت 20 ديسك با ارتفاع 2 و قطر 5 ميليمتر ساخته شد، نمونه ها به مدت 40 ثانيه توسط دستگاه لايت كيور LED با شدت 1000 ميلي وات بر سانتيمتر مربع پليمريزه شدند و بلافاصله زير اسپري آب به وسيله ديسك هاي اكسيد آلومينيوم به ترتيب از زبر تا خيلي نرم پرداخت شدند. اين نمونه ها در مخزن ضد نور حاوي آب مقطر به مدت 24 ساعت در دماي 37 درجه سانتيگراد ذخيره شده، سپس نمونه هاي هر كامپوزيت به صورت تصادفي به دو گروه ده تايي تقسيم شدند و ريزسختي تمام نمونه ها در دستگاه سختي سنجي ويكرز اندازه گيري شد. در ادامه يك گروه ده تايي از نمونه ها در آب مقطر به عنوان گروه شاهد و گروه ده تايي دوم در محلول هپتان (دماي 37 درجه سانتيگراد) به مدت 7 روز قرار گرفتند و سپس ريزسختي نهايي اندازه گيري شد. از روش آماري ANOVA و آزمون تكميلي Tukey و سطح معني داري (0.05 p) براي تحليل داده ها استفاده شد. يافته ها: ريزسختي سطحي نهايي تمامي كامپوزيت ها بعد از قرارگيري در آب مقطر افزايش پيدا كرد. ميزان ريزسختي نهايي نسبت به اوليه در هر 4 نوع كامپوزيت تفاوت معني دار با يكديگر داشت. (0.05 P) ميزان ريزسختي نهايي نسبت به اوليه در محلول هپتان در كامپوزيت P90 افزايش پيدا كرد و اين تفاوت معني دار بود. (0.01= P) در سه كامپوزيت ديگر هم ريزسختي نهايي نسبت به اوليه در محلول هپتان افزايش داشت ولي اين تفاوت معني دار نبود. (0.05 P) نتيجه گيري: ريزسختي كامپوزيت هاي مورد آزمايش بعد از قرارگيري در محلول مشابه غذايي هپتان و آب مقطر افزايش مي يابند و ميزان اين افزايش به نوع كامپوزيت و محيط نگهداري مرتبط است.