مقايسه تاثير دستگاه راديوگرافي پرتابل و معمولي بر كيفيت راديوگرافي هاي داخل دهاني

خلاصه: سابقه و هدف: نظر به اينكه تا كنون تحقيقي در مورد كيفيت تصاوير حاصل از دستگاه هاي راديوگرافي دنداني پرتابل انجام نشده است، هدف از اين مطالعه مقايسه كيفيت كليشه هاي حاصل از دستگاه راديوگرافي پرتابل Diox 602 و ثابت Min Ray با يكديگر مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي دوزيمترهاي كاليبره شده TLD(Thermoluminescence dosimeter) در 12 ارگان مختلف فانتوم قرارداده شد و تحت تصويربرداريهاي ديجيتال پانوراميك، سفالومتري لترال و خلفي قدامي سري كامل پري اپيكال با field of view ماگزيلوفاسيال CBCT دو دستگاه مختلف قرار گرفت. جهت پايايي، دوزيمتري سه بار انجام شد و نتايج پس از محاسبه ميانگين و انحراف معيار با آزمون ANOVA آناليز شدند. يافته ها: از مجموع 109 كليشه راديوگرافي، 58 كليشه با دستگاه ثابت (Min Ray) و 51 كليشه با دستگاه پرتابل (Diox 602) تهيه گرديد. اكثر راديوگرافي ها از نظر رتبه در هر يك از شاخصهاي كيفي در سطح قابل قبول ارزيابي شدند و اختلاف آماري معناداري بين دو گروه در مورد هيچ يك از شاخص ها مشاهده نشد. (9/0 P) نتيجه گيري: كيفيت تصاوير حاصل از دستگاه راديوگرافي پرتابل (Diox 602) در مقايسه با دستگاه راديوگرافي ثابت (Min Ray) تفاوت معني داري نداشتند.