مقايسه تاثير ژل و وارنيش فلورايد بر رمينراليزاسيون ضايعه ي پوسيدگي اوليه مينا- مطالعه آزمايشگاهي

سابقه و هدف: عليرغم شيوع بالاي پوسيدگي دنداني، اطلاعات اندكي در مورد توانايي رمينراليزاسيون فلورايد هاي موضعي با غلظت بالا وجود دارد. اين مطالعه به منظور ارزيابي تاثير ژل 1/23% APF(Acidulated Phosphate Fluoride) و وارنيش Naf 5% بر رمينراليزاسيون پوسيدگي مصنوعي مينا در يك مدل PHcycling انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي آزمايشگاهي، ضايعه پوسيدگي مينايي در 60 دندان پرمولر به صورت مصنوعي ايجاد گرديد. عمق ضايعه با استفاده از ميكروسكوپ نوري پلاريزه(PLM) اندازه گيري شد. سپس نمونه ها به چهار گروه 15تايي تقسيم گرديد: ژل (%23/1)APF سلطان، ژل (%23/1) APF كيميا و وارنيش 5% Naf دوراشيلد) و گروه كنترل. پس از آماده سازي نمونه ها، مقاطع دنداني در مدل PHcycling به مدت 21 روز قرار گرفتند. ( 6 ساعت در 3/4=PH و 17 ساعت در 7= PH ) مقاطع طولي توسط PLM جهت اندازه گيري مجدد عمق ضايعه ارزيابي شدند. ميزان و درصد تغيير عمق براي هر گروه محاسبه شد و داده ها با استفاده از آزمون Oneway ANOVA و Tukey آناليز گرديد. يافته ها: گروه ژل فلورايد سلطان بيشترين كاهش در عمق ضايعه با ميانگين %5/25 را نشان داد. گروه هاي درماني در مقايسه با گروه كنترل به طور معني داري كاهش بيشتر در عمق ضايعه داشتند (0/05 P). بين گروه هاي ژل APF(سلطان) ، ژل APF (كيميا) و وارنيش Naf تفاوت معني داري يافت نشد(8/0 P). نتيجه گيري: اثر ژل APF و وارنيش فلورايد در كاهش عمق ضايعه ميناي دندان دائمي در شرايط آزمايشگاهي مشابه بود.