بررسي مقايسه اي سبك هاي مقابله با استرس و كيفيت زندگي در بين بيماران كرونري قلب و افراد سالم

سابقه و هدف: در عالم پزشكي يكي از بيشترين تداخل ها بين جسم و روان مربوط به بيماريكرونري قلب مي باشد و اين بيماري از علل اصلي مرگ و مير در جهان محسوب مي شود، به همين دليل شناسايي عوامل خطر ساز رواني در اين حيطه ضروري مي باشد. لذا اين مطالعه با هدف مقايسه سبك هاي مقابله با استرس و كيفيت زندگي در بيماران كرونري قلب و افراد سالم انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه مقطعي بر روي 100 بيمار كرونري قلب و 100 فرد سالم انجام شد. اطلاعات از طريق پرسشنامه هاي سبك هاي مقابله اي لازاروس و فولكمن كه شامل چهار سبك مقابله مسئله دار و چهار سبك مقابله هيجان مدار است و كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني شامل چهار حيطه سلامت جسماني، رواني، محيطي و ارتباط اجتماعي است به همراه خصوصيات دموگرافيك جمع آوري و مقايسه گرديد. يافته ها: ميانگين سبك مقابله مستقيم در گروه بيماران (2/81±8/75) بطور معني داري بيشتر از گروه سالم (2/86±;7/95) بود (0/036=p)، ميانگين سبك گريزاجتناب نيز در گروه بيماران (4/59±;9/80) بطور معني داري بيشتر از گروه سالم (4/25±;8/38) بود (0/045=p)، اما سبك هاي مقابله مسئله مدار بين دو گروه تفاوت آماري معني داري نداشت. همچنين تفاوت آماري معني داري بين دو گروه در كيفيت زندگي در حيطه جسمي (0/000=p)، حيطه روانشناسي (0/001=p)، حيطه روابط اجتماعي (0/007=p) و حيطه محيطي (0/003 p=) مشاهده شد. نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه بيماران كرونري از كيفيت زندگي پايين تري نسبت به افراد سالم برخوردارند و از سبك هاي هيجان مدار مقابله مستقيم و گريزاجتناب بيشتر از افراد سالم استفاده مي كنند. بنابراين مي توان اين دو سبك را به عنوان عوامل خطر بيماري كرونري قلب در نظر گرفت.