بررسي موقعيت كانال منديبولر در تنه فك پايين با استفاده از توموگرافي كامپيوتري با اشعه مخروطي

سابقه و هدف: يكي از عوارض محتمل در پروسه هاي جراحي نظير قراردهي ايمپلنت، آسيب اياتروژنيك به عصب آلوئولر تحتاني مي باشد. با توجه به تنوع آناتوميك در نحوه قرارگيري عصب، هدف از اين مطالعه بررسي موقعيت دقيق كانال منديبولر در ناحيه خلفي تنه فك پايين با استفاده از توموگرافي كامپيوتري با اشعه مخروطي مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه مقطعي از اسكن هاي فك پايين 150 بيمار با ميانگين سني 45 سال استفاده گرديد. اندازه گيري ها بر روي مقاطع كراس سكشنال هر يك از بيماران در فواصل 5 ميلي متري، با شروع از 1 ميلي متر عقب تر از سوراخ چانه اي تا بردر قدامي راموس در دو گروه سني زير و بالاي 50 سال انجام شد. در هريك از مقاطع ميزان استخوان موجود بين ديواره هاي كانال منديبولر تا كورتكس فوقاني(CN)، تحتاني (IN) ، باكال (BN)، و لينگوال(LN) فك پايين اندازه گيري شد. يافته ها: در اين مطالعه 70 مرد با ميانگين سني 13/46±48/91 و 80 زن با ميانگين سني 14/41±41/56 سال شركت كردند كه ميانگين فواصل در سمت راست و چپ، به ترتيب بر حسب ميليمتر 3/83±10/67 و 3/73±10/38CN: ، 1/42±4/44 و 1/37±31/4BN: ، 1/15±2/23 و 1/23±2/42 LN: و 1/86±5/63 و 1/86±5/75 IN: به دست آمد. در بررسي جداگانه مقاطع، كانال منديبولر در مردان در بعد باكولينگوالي تمايل بيشتري را به سمت لينگوال و در بعد فوقاني تحتاني به سمت راس ريج آلوئول نشان داد. از نظر سني در همه مقاطع ميزان استخوان موجود در قسمت فوقاني كانال در افراد زير 50 سال به طور معني داري بيش از افراد بالاي 50 سال ارزيابي شد(p 0/001). نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه، سن و جنس مي تواند تاثير قابل توجهي بر موقعيت عصب آلوئولر تحتاني بگذارد و استفاده از روشهاي تصويربرداري سه بعدي نظير توموگرافي كامپيوتري با اشعه مخروطي ضروري مي باشد.