ارزيابي كاراييِ چابكي در شركت هاي توليدي ورزشي مشهد

هدف از اين مقاله ارزيابي كارايي شركت هاي توليدي ورزشي با رويكرد چابكي سازماني بود. جامعۀ آماري تحقيق شامل شركت هاي توليدي ورزشي شهر مشهد به تعداد 26 مورد بود كه به صورت روش تمام شمار به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش تحقيق حاضر، توصيفي تحليلي و از نظر شيوۀ گردآوري داده rlm; ها، ميداني پيمايشي بود. ابزار جمع آوري داده rlm; ها پرسشنامۀ چابكي سازماني ويسي (1393) و داراي 70 سؤال براساس مقياس 5 ارزشي ليكرت بود .در اين پژوهش از مدل ورودي محور به منظور ارزيابي كارايي استفاده شد و براي تجزيه وتحليل داده ها نرم افزارهاي SPSS، GAMS و DEA Frontier به كار گرفته شد. نتايج نشان داد كه تنها يازده شركت براساس رويكرد چابكي كارا بودند. همچنين نتايج آزمون تي تك نمونه اي با سطح خطاي 5 درصد بيانگر وضعيت مطلوب چابكي در دو بعد پاسخگويي و شايستگي و وضعيت نامطلوب در ابعاد انعطاف پذيري و سرعت بود؛ به علاوه مشخص شد كه توانمندسازها در هر دو بعد ساختاري و محتوايي وضعيت مطلوبي نداشتند. در پايان با توجه به عدم كارايي چابكي بيش از نيمي از توليدكنندگان، دلايل ناكارايي، بررسي و راهكارهاي بهبود براي ورودي ها و خروجي ها در قالب ابعاد چابكي سازماني و توانمندسازها ارائه شد.