ارائۀ مدل فرايندنگر بروز پرخاشگري و چارچوب كنترل آن در تماشاگران فوتبال

هدف از اين پژوهش تحليل و مدلسازي رويه هاي زمينه ساز و پيشگير پرخاشگري تماشاگران در استاديوم هاي فوتبال كشور است. رويكرد غالب روش تحقيق از نوع همبستگي بود. از 5955 تماشاگر از تمامي تيم هاي ليگ برتري نظرخواهي شد (در اواسط نيم فصل دوم 9493). ابزار اصلي پژوهش پرسشنامۀ محقق ساخته شامل چهار متغير اصلي مديريتي، عملكردي، زمينه اي و پرخاشگري (64 سؤال) بود. ساخت پرسشنامه براساس مطالعۀ كتابخانه اي و مصاحبه با متخصصان صورت گرفت. روايي آن نيز از طريق نظر متخصصان (12 نفر) و تحليل عاملي (شاخص برازش) و پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ (0.91) مطلوب ارزيابي شد. به منظور تحليل يافته ها از آزمون فريدمن (نرم افزار SPSS)، مدلسازي معادلات ساختاري (نرم افزار Amos) و تحليل مفهومي (الگو سيستمي) استفاده شد. تحليل مسير روابط بين متغيرها نشان داد كه رويۀ مديريتي به ترتيب با ضرايب 0.74، 0.66 و 0.55 بر رويۀ عملكردي، رويۀ زمينه اي و بروز پرخاشگري اثر معنا داري دارد. همچنين اثر رويۀ زمينه اي بر رويۀ عملكرد و بروز پرخاشگري به ترتيب با ضرايب 0.88 و 0.71 معنا دار به دست آمد. با توجه به يافته ها، پيشنهاد مي شود سيستم هاي كنترل پرخاشگري تماشاگران در رويدادهاي فوتبال نسبت به زمينه هاي رفتاري توجه پيامدنگر، به زمينۀ عملكردي توجه فرايندنگر و به زمينۀ مديريتي توجه پيشايندنگر داشته باشند.