اثر سم پروپيكونازول بر تغييرات بافت بيضه و هورمون تستوسترون در موش‌هاي آزمايشگاهي نژاد NMRI

پيش‌زمينه و هدف: پروپيكونازول يك قارچ كش سيستميك از گروه تريازول هاست كه براي كنترل طيف وسيعي از بيماريها مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين سم موجب آسيب‌هاي سلولي، ژنتيكي و متابوليكي در جانوران مي‌شود. لذا اين مطالعه به‌منظور تعيين اثر سم پروپيكونازول بر بافت بيضه و هورمون تستوسترون در موش‌هاي آزمايشگاهي انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه آزمايشگاهي، 28 سر موش نر بالغ با ميانگين سني 12 هفته به‌طور تصادفي به چهار گروه كنترل، شم و گروه‌هاي آزمايشي 1 و 2 تقسيم شدند. گروه‌هاي آزمايشي 1 و 2 به‌ترتيب سم پروپيكونازول با دوز 0/5 و 1/5 ميلي بر كيلوگرم وزن بدن به‌صورت گاواژ و به مدت چهار هفته دريافت كردند. گروه كنترل هيچ ماده‌اي را دريافت نكردند و گروهشم حلال سم را دريافت نمودند. موش‌ها هفت روز بعد كشته شده و بيضه از لحاظ بافت شناسي بررسي گرديد. غلظت هورمون تستوسترون با روش راديوايمنواسي اندازه گيري شد. يافته‌ها: تعداد سلول‌هاي ژرمينال و قطر لوله‌هاي سمينيفر در گروه آزمايشي 2 نسبت به گروه كنترل كاهش معني‌داري يافته است (P 0/05). همچنين تعداد سلول‌هاي ليديگ در گروه‌هاي آزمايشي نسبت به گروه كنترل كاهش معني‌داري يافته است (P 0/05). نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهد كه بافت بيضه به سم پروپيكونازول حساس بوده و اثر آن به دوز وابسته مي‌باشد