همراهي بين كم خوني و زمين خوردن در سالمندان

سابقه و هدف: زمين خوردن يك علت مهم براي ناتواني، بستري در بيمارستان و مرگ و مير افراد مسن است. عوامل خطر متعددي از جمله كم خوني باعث ايجاد سقوط در سالمندان مي شود. اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط كم خوني با زمين خوردن در سالمندان شهر اميركلا انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه مقطعي بر روي افراد 60 سال و بالاتر شهر اميركلا در طي بازه زماني يك ساله از سال به صورت سرشماري انجام گرفت. شمارش كامل خون بر نمونه خون وريدي ناشتا انجام شد. آگاهي از زمين خوردن و سابقه بيماريهاي مزمن همراه، با گزارش خود افراد و بر اساس نسخه پزشك و مشاهده داروهاي مصرفي بيمار بدست آمد. وضعيت شناختي با استفاده از پرسشنامه استاندارد Mini Mental State Examination (MMSE) ، علائم افسردگي با استفاده از پرسشنامه استاندارد Geriatric Depression Scale (GDS) و وضعيت تعادل با استفاده از پرسشنامه Berg Balance Test (BBT) اندازه گيري شد. يافته ها: 1482 فرد سالمند, شامل 817 مرد (55/1%) و 665 زن (44/9%) بررسي شدند كه از اين تعداد،271 نفر (18/3%) دچار زمين خوردن شدند.21/2% افرادي كه كم خوني داشتند و 17/6% افرادي كه كم خوني نداشتند زمين خوردند، اما اين تفاوت معني دار نبود. متوسط هموگلوبين در بين كل افراد و مردان در كساني كه زمين خوردند (بترتيب gr/dl 13/46 و13/84)،كمتر از كساني بود كه زمين نخوردند (بترتيب gr/dl 13/74، 0/009p= و 14/33، 0/007p=). در مدل لوجستيك رگرسيون سن ge;75 سال (1/81OR=)، افسردگي (1/84OR=) و بيماري زمينه اي (1/2OR=) بيشترين نقش را درافزايش زمين خوردن داشتند. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه بين كم خوني و زمين خوردن ارتباطي وجود ندارد، اما پس از تفكيك جنسيت، در مردان مسن، كاهش سطح هموگلوبين موجب افزايش در زمين خوردن شد.