اثر عصاره آبي درمنه بر هورمون‌هاي جنسي، سايتوكين‌هاي التهابي و شاخص‌هاي استرس‌اكسيداتيو بافت تخمدان در موش صحرايي مدل سندرم تخمدان پلي‌كيستيك

سابقه و هدف: اختلالات هورموني به همراه استرس اكسيداتيو و التهاب در بافت تخمدان موجب عدم تخمك گذاري در مبتلايان به سندرم تخمدان پلي كيستيك (PCOS) مي شود. با توجه به خواص آنتي اكسيداني درمنه، اين مطالعه به منظور تعيين اثر عصاره آبي درمنه بر سطح سرمي هورمون هاي جنسي، سايتوكين هاي التهابي و شاخص هاي استرس اكسيداتيو بافت تخمدان در موش صحرايي مدل سندرم تخمدان پلي كيستيك انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي، تعداد 32 سر موش صحرايي ماده نژاد ويستار به 4 گروه مساوي گروه هاي شاهد، شاهد PCOS و دو گروه مبتلا به PCOS تحت تيمار با عصاره آبي درمنه (غلظت هاي 100 و 200 ميلي گرم بر كيلوگرم) تقسيم شدند. PCOS با يك بار تزريق عضلاني استراديول والرات (4 ميلي گرم بر كيلوگرم) القاء شد. عصاره آبي درمنه به صورت داخل صفاقي به گروه هاي PCOS تحت تيمار به مدت 24 روز تزريق شد. در پايان دوره درمان، سطوح سرمي LH، FSH، استراديول، تستوسترون، TNF alpha;، IL1 beta; و IL6 و نيز سطوح آنزيم هاي SOD،CAT ، GPX و ميزان MDA در بافت تخمدان به روش الايزا اندازه گيري شد. يافته ها: در مقايسه با گروه شاهد PCOS (LH: 2/52 ±14/30، FSH:0/28 ±2/35، استراديول: 2/44 ±17/61، تستوسترون: 1/56 ±10/29، TNF alpha;: 4/35 ±178/65، IL1 beta;: 5/17 ±121/52، IL6: 5/83 ±162/28، SOD: 1/84 ±20/51، CAT: 3/7 ±64/42، GPX: 2/88 ±35/15 و MDA: 3/4 ±87/32،) سطح بافتي MDA (4/73 ±55/46)، سطوح سرمي هورمون هاي LH (1/36 ±8/26)، استراديول (1/55 ±7/76)، تستوسترون (1/04 ±6/4) و سايتوكين هاي TNF alpha; (5/83 ±115/35)، IL1 beta; (5/74 ±70/25) و IL6 (4/52 ±89/15) در گروه تحت تيمار با غلظت 200 ميلي گرم بر كيلوگرم عصاره آبي درمنه به طور معني داري كاهش (0/008=p) و سطح سرمي هورمون FSH (1/21 ±7/52) و نيز ميزان آنزيم هاي آنتي اكسيداني SOD (5/19 ±71/58)،CAT (5/11 ±128/3)، GPX (5/51 ±88/21) بافت تخمدان به طور معني داري افزايش يافت (0/005=p). نتيجه گيري: عصاره آبي درمنه با كاهش سطح سرمي سايتوكين هاي التهابي و افزايش فعاليت آنزيم هاي آنتي اكسيداني بافت تخمدان اثر مطلوبي بر بهبود پارامترهاي هورموني در موش هاي صحرايي مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك دارد.