مقايسه اثرات درماني متفورمين، پيوگليتازون و ويتامين E در بيماران مبتلا به كبد چرب غيرالكلي

سابقه و هدف: بيماري كبد چرب غيرالكلي الكليNonalcoholic Fatty Liver Disease(NAFLD) با تغييرات چربي در كبد همراه با التهاب يا بدون التهاب مشخص مي شود. اين بيماري تظاهركبدي سندرم متابوليك ميباشد. از آنجائيكه درمان دارويي متفاوتي براي آن معرفي شده است، اين مطالعه بمنظور مقايسه اثرات درماني متفورمين، پيوگليتازون و ويتامينE در درمان اين بيماران انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي شده يك سوكور، تعداد93 بيمار مراجعه كننده به بيمارستان امام رضا (ع) كرمانشاه با تشخيص NAFLD انتخاب و بطور تصادفي به سه گروه 31نفره تقسيم شدند. سپس براي گروه اول متفورمينgr/day2،گروه دوم پيوگليتازون mg/day30 و گروه سوم ويتامينE Iu/day 800 به مدت12هفته تجويزگرديد. LFT، FBS، BMI، HOMA-IR و سطح سرمي انسولين ابتدا و بعد ازدرمان اندازه گيري و مقايسه شد (3N2016010411991:IRCT). يافته ها: توزيع جنس، متوسط سن، LFT و HOMAIRدر بين گروهها، قبل از درمان تفاوت آماري معني داري نداشت. ميانگين تفاوت شدت بيماري كبد چرب در مرحله قبل با بعد از درمان درگروه دريافت كننده متفورمين (0/63±1/06)، پيوگليتازون (0/75 ±1/19) و ويتامينE (0/62 ±0/77)گزارش گرديد كه از نظر آماري معني دار بود (0/05 p)، همچنين سطح سرمي انسولين(0/01 p) و HOMA-IR (0/05 p) دربين گروهها معني داربود، بطوريكه داروي پيوگليتازون در كاهش شدت بيماري كبد چرب، سطح سرمي انسولين و HOMA-IR بيشترين تاثير را نشان داد و به ترتيب متفورمين و ويتامين E در رده هاي بعدي قرارگرفتند. نتيجه گيري: براساس اين مطالعه داروي پيوگليتازون هم دركاهش شدت بيماري كبد چرب و هم در كاهش LFT و سطح سرمي انسولين مؤثرتر از متفورمين و ويتامين Eمي باشد.