اثر آموزش بر بهبود عملكرد مادران در مراقبت از نوزاد نارس

سابقه و هدف: كاهش مرگ و مير نوزادان كم وزن و نارس با افزايش نيازهاي مراقبتي آنان همراه مي باشد. عدم آگاهي مادر در مراقبت موثر از نوزاد نارس، بر روند رشد و تكامل تاثير گذاشته و موجب ابتلا به بيماري و بستري مجدد شيرخوار خواهد شد. اين مطالعه با هدف تعيين اثر آموزش برآگاهي ازعملكرد مادران در زمينه مراقبت از نوزاد نارس انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه نيمه تجربي، 100 مادر داراي نوزاد نارس بستري در مركز آموزشي درماني كودكان شفيع زاده اميركلا وابسته به دانشگاه علوم پزشكي بابل، با تخصيص تصادفي درگروه 50 نفري آزمون و كنترل قرار گرفتند. اطلاعات سنجش آگاهي از عملكرد مادران در زمينه مراقبت از شيرخوار با استفاده از پرسشنامه پژوهشگرساخته كه حاوي 22 سوال با مقياس سه رتبه اي ليكرت بادامنه نمرات بين 6622 مي باشد، جمع آوري شد. اخذ نمره بالاتر بيانگر عملكرد بهتر مادران قلمداد شد. براساس نيازسنجي انجام شده در ابتداي مطالعه، آموزشهاي مرتبط با نحوه مراقبت از نوزاد نارس در گروه مداخله از روز چهارم بستري در 4 جلسه بمدت 20 دقيقه داده شد. گروه كنترل از روند جاري مراقبت بخش برخوردار بودند. پس ازسه ماه ميزان آگاهي از عملكرد مادران در هر دو گروه مورد مقايسه و ارزيابي قرار گرفت. يافته ها: نمره آگاهي از عملكرد مادران در گروه آزمون از 4/99 ± 53/15 قبل از مداخله آموزشي به 3/73 ±62/5 بعد از مداخله افزايش يافت (0/001 p;). همچنين ميانگين نمره فوق پس از سه ماه درگروه ازمون و كنترل به ترتيب 3/73 ±62/5 و 3/94 ±51/82 بوده است (0/001 p). نتيجه گيري: يافته هاي مطالعه نشان داد كه اجراي مداخله آموزشي براساس نياز مادران يك استراتژي موثر بر بهبود آگاهي از عملكرد آنها در مراقبت از نوزاد نارس مي باشد.