مقايسه تاثير تماس پوستي كوتاه مدت شكمي و هم آغوشي (كانگورويي) بر شروع شيردهي موفق

سابقه و هدف: مراقبت هم آغوشي يك عامل مهم در تغذيه با شير مادر مي باشد. اما بر خلاف تماس شكمي زمانبر محسوب مي شود. لذا در اين مطالعه ضمن كوتاه تر كردن زمان تماس هم آغوشي، مطالعه اي با هدف مقايسه تاثير تماس پوستي كوتاه مدت شكمي و هم آغوشي بر شيردهي موفق انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه كارآزمايي باليني بر روي زنان باردار زايشگاه هاي تربت حيدريه سال 1394 انجام گرديد. 68 خانم شكم اول با حاملگي رسيده(ترم) و 4018 سال به روش در دسترس انتخاب و در دو گروه مداخله (تماس هم آغوشي) و كنترل (تماس شكمي) قرار گرفتند. پرسشنامه هاي اطلاعات دموگرافيك، باروري و طبي براي هر دو گروه تكميل شد. نوزدان با آپگار 10-8 و وزن 4000-2500، براي مدت 10 - 5 دقيقه در تماس هم آغوشي و تماس شكمي قرار داده شدند. پس از زايمان فرم ارزيابي شروع شيردهي موفق (IBFAT) تكميل و ميانگين متغيرهاي ميل به تغذيه، جستجو كردن، فيكس شدن به بدن مادر (Latch on) و الگوي مكيدن بررسي شد(IRCT: 2014090419039N1). يافته ها: ميانگين ميل به تغذيه در گروه مداخله(0/6±2/63 ) و در گروه كنترل(0/6 ±2/61)، جستجو كردن (0/43±2/76) و (0/44±2/73)، فيكس شدن به بدن مادر (Latch on) (0/43±2/76) و (0/41±2/79) و الگوي مكيدن (0/54 ±2/82) و (0/64±2/64) و نمره كل: (5/10±11/84) و (1/82 ±10/79) كه در هيچ كدام از ابعاد با هم تفاوت معني داري نداشتند. نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه تماس كوتاه مدت هم آغوشي با تماس كوتاه مدت شكمي تفاوتي در شروع شيردهي موفق ندارد