مقايسه اثر عصاره آبي و هيدروالكلي رازيانه و زنيان با جنتامايسين بر سويه هاي اشرشياكلي: مطالعه آزمايشگاهي

سابقه و هدف: با توجه به مقاومت باكتريايي به آنتي بيوتيكها، يافتن عوامل ضد باكتري جديد ضروري مي باشد. در طب ايراني، رازيانه و زنيان براي درمان برخي عفونت ها پيشنهاد مي شود. لذا در اين تحقيق اثر باكتريواستاتيك و باكتريوسيدال عصاره آبي و هيدروالكلي رازيانه و زنيان بر اشريشياكلي بررسي شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه آزمايشگاهي ۳۰ نمونه باليني اشرشياكلي حاصل از كشت ادرار اطفال مبتلا به عفونت ادراري از بيمارستان كودكان اميركلا بابل و يك سويه استاندارد استفاده شد. اثرات آنتي باكتريال 4 گروه عصاره آبي و هيدروالكلي رازيانه و زنيان با اندازه گيري قطر هاله عدم رشد به روش Disc Diffusion (غلظتهاي 16، 32، 64، 128، 256و 512 ميلي گرم/ديسك) و تعيين حداقل غلظتهاي مهاركنندگي (MIC) و كشندگي (MBC) به روشMicrodilution در مقايسه با جنتامايسين (30ميليگرم/ديسك) به عنوان كنترل مثبت بررسي شد. يافته ها: هاله عدم رشد در عصاره هيدروالكلي زنيان در غلظت هاي 64، 128، 256، 512 ميلي گرم/ديسك در نمونه هاي استاندارد و باليني، اختلاف معني داري با گروه جنتامايسين نداشت و در غلظت هاي 16 و 32، براي جنتامايسين به ميزان معني داري بيشتر بود. در گروه زنيان اثر گروه عصاره 512 (2/66±12/93) به ميزان معني داري بهتر از عصاره 256 (1 ±9/53) بود (0/002=p). MIC وMBC بدست آمده براي نمونه استاندارد به ترتيب ۴ و ۸ و براي نمونه هاي باليني 2/36±3/83 و 4/01 ±5/8 ميلي گرم بر ميلي ليتر بوده است. ساير عصاره ها، قادر به اثر مهاري بر اشريشياكلي نبودند. نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه عصاره هيدروالكلي زنيان اثر باكتريواستاتيك و باكتريوسيدال بر نمونه استاندارد و باليني اشريشياكلي دارد.