كليدواژه :
سوژه , ديگري , ديالكتيك , دين خصوصي شده , سياست , گفت و گومندي
چكيده فارسي :
اين پژوهش به ميانجيِ نقدي هستي شناسانه، برآنست تا رهاييِ ديگري (به مثابه ابژه) از تسلط سوژه را (گفتمان ديني مسلط) واكاود، اما هدف وارونه كردن اين نسبت نيست،
بهبياني ديگر نشاندن ديگري در جاي سوژه و ديگري را بر سوژه مسلط كردن. بلكه هدف اساسي در اينجا ارتباط بنيادين ميان سوژه و ديگري است كه ضرورت طرح اين پروبلماتيك را پيش مي كشد. مفاهيمي كه از دل صورت‌بنديِ نظري (برگر، باختين، رانسير) برآمدهاند در كليت خود بر چگونگي نسبت سوژه و ديگري استوراند. ديگري در اين تلقي، ابژهاي در درون تكثري از ابژه هاي شناخت نيست كه بايد سوژه، آن را دريابد بلكه ديگري نيز واجد سوژگيِ خود (سوژه شناسنده) است كه هر دَم به ميانجيِ وضعيت هاي اجتماعي، تاريخي، سياسي، فرهنگيِ خاصي آن را از كف داده يا از او سلب گشته است. بر اين اساس نسبت تساهل ديني و پلوراليسم ديني با گفت‌وگومندي و بينامتنيت در بستر اجتماعي چيست؟ نسبت تساهل ديني با من از يكسو و ديالكيتك من با ديگربودگي در بستر اجتماعي چيست؟ آيا ميتوان از برابري راديكال يا بازتعريف تقسيم امر محسوس رانسيري بهمثابه ميانجياي ضروري ياد كرد؟ سپهر برابري راديكال تا چه مرزي مي تواند گسترده شود؟ آيا گفتمان مسلط ديني يا (پليس به تعبيري رانسيري) مجالي براي سياستِ (ديدارپذيري) ديگري خواهد داد؟ سياستِ ديگري در مواجهه با گفتمان مسلط ديني يا پليس از چه مكانيسمهايي ميتواند بهره جويد؟پس از واكاوي منابع نظري و بهره گيري از روش اسنادي جهت توصيف و تحليل ادبيات پروبلماتيك پژوهش، مدلي نظري/مفهومي از منطق دروني بحث استخراج شده تا امكان آشكارشدن پيچيدگيِ توصيف و تحليل برآمده از صورت‌بنديِ بحث، فراهم گردد. در نهايت پژوهش برآن است تا نشان دهد كه، خود آيينيِ سوژه ها (سوژه شناسنده كانتي)، مواجهة آنها با اغيار را نه به گونه اي يك سويه و اقتدارگرايانه، بلكه آكنده از گفت‌وگو و گفت‌وگومندي ميسازد (ديالوگ باختيني) كه سوژه را ايستاده در تكثري از معاني و نشانه هايي قرار ميدهد كه او را به ساخت صورت‌بنديهايي منطقي از نمودگارهايي (فنومن) فرامي خواند كه در بازار دين در برابر ديدگان او تجلي
مي يابند. سلسله مراتبي كه ديگري را، به مثابة ابژة فاقد خودآگاهي، بر مي سازد، واسازي گشته و ديگري نيز به مثابه سوژه، واجد شناخت ابژه هاي متكثري مي گردد (سياستِ رانسيري) كه در اين بازار عرضه مي گردد.
چكيده لاتين :
By an anthological critic, this study attempts to emancipate the other from the dominance of the subject (dominant religious discourse); however, the goal is not to reverse such a relation. But the main objective of this study is to show the fundamental relation between the subject and the other. The concepts which have been born out of theoretical articulation (Burger, Bakhtin, Ranciere) are based on the relation between the subject and the other. By this standpoint, the other is not an object among the plurality of cognition objects to be grasped by the subject. The other, in fact, possesses its subjectivity (cognitive subject), which is lost in every moment due to the mediation of special social, historical, political, and cultural conditions. The question is: What is the relationship between religious pluralism and the intertextuality? In other words, what is the relationship between religious tolerance and I in a social context? By examining research literature, we attempted to identify the relation of the other with the subject regarding the dialectic of tolerance and negation. Following that, we extracted a theoretical-conceptual model to provide the possibility of revealing the complexities of descriptions and analysis. Based on Berger's theory of religion, the subjects obtain a partial autonomy (against the heteronomy of classic standpoint). Therefore, with the help of a marketing religion, the subjects can look for their favorite goods. Through the mediate of this autonomy of subjects (Kantian cognitive subject), the encounter of subjects with the other is not of a one-sided and authoritarian one. Also, this encounter which is replete with dialogue and dialogism (Bakhtinian Dialogue), places the subject among different meanings and signs. These meanings invite the subject to construct logical articulations from the phenomena which rise up against the subject in the market of religion. The hierarchies that reconstruct the other as an object which lacks consciousness get deconstructed, and the other, as a subject, gets liable to cognition of plural objects (Rancerian Politics) which will, in turn, be supplied in this market.
