مدل‌يابي انطباق‌پذيري و انسجام خانواده كودكان مبتلا به اوتيسم بر اساس منابع خانواده و سبك‌هاي مقابله با استرس با ميانجيگري استرس ادراك‌شده والدين

هدف اختلال هاي فراگير رشد، گروهي از اختلال هاي عصبي روان پزشكي هستند كه رشد اجتماعي و ارتباطي و شناختي فرد را با موانع و تأخيرهاي به خصوصي همراه مي كنند. هنگامي كه يكي از اعضاي خانواده به بيماري مزمني مبتلا مي شود، ممكن است عملكرد كل خانواده تحت تأثير قرار بگيرد و دچار تغيير شود. اين پژوهش با هدف بررسي مدل يابي انطباق پذيري و انسجام خانواده كودكان مبتلا به اوتيسم بر اساس منابع خانواده و سبك هاي مقابله با استرس با ميانجيگري استرس ادراك شده والدين انجام شد. مواد و روش ها اين پژوهش از نوع پژوهش هاي همبستگي مبتني بر روش مدل يابي معادلات ساختاري و به طور خاص معادلات رگرسيوني بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل ۴۵۰ خانواده داراي كودكان اوتيسم شهر تهران بود كه فرزندشان را در مدارس استثنايي ثبت نام كرده بودند و نيز در انجمن اوتيسم شهر تهران پرونده داشتند. در اين پژوهش ۳۶۰ نمونه به روش كلاين با توجه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شد. ابزارهاي گردآوري داده ها شامل پرسش نامه استرس ادراك شده، مقياس منابع خانواده، پرسش نامه راهبردهاي مقابله اي بيلينگز و موس، و مقياس انطباق پذيري و انسجام خانوادگي بود. يافته ها نتايج نشان داد بين منابع خانواده، سبك هاي مقابله با استرس و استرس ادراك شده والدين با انطباق پذيري و انسجام خانواده كودكان مبتلا به اوتيسم رابطه معناداري وجود دارد. به طور كلي مدل پژوهش تأييد شد و ۰/۳۵ از انطباق و ۰/۳۵ از انسجام خانواده با اين متغيرها در مسيرهاي مستقيم و غيرمستقيم قابل تبيين است. نتيجه گيري يافته ها نشان داد مدل پژوهش تأييد شد و منابع خانواده، سبك هاي مقابله با استرس و استرس ادراك شده والدين بر انطباق پذيري و انسجام خانواده كودكان مبتلا به اوتيسم اثر مستقيم معنادار داشتند. مسير منابع خانواده، سبك هاي مقابله با استرس با ميانجيگري استرس ادراك شده والدين اثر غير مستقيمي بر انطباق پذيري و انسجام خانواده كودكان مبتلا به اوتيسم نشان داد.