ارزيابي فرم بدن و تحسين بدن در زنان غيرفعال و در حال ورزش شهر تبريز

مقدمه: ارزيابي نگرش به فرم بدن و مقدار تحسين بدن در زنان در حال ورزش و غيرفعال مي تواند در ترغيب براي مشاركت در ورزش سودمند باشد. اين مطالعه با هدف تعيين فرم بدن و تحسين بدن در زنان غيرفعال و در حال ورزش شهر تبريز در سال 1394 انجام شد. مواد و روش ها : اين مطالعه توصيفي بر روي 453 نفر از زنان تبريز به روش گلوله برفي انجام شد. 133 زن در حال ورزش و 321 زن غير ورزشكار پرسشنامه هاي رفتار تمريني (Exercise Behavior) و سياهه اختلال بدشكلي عضله (Muscle Dysmorphic Disorder Inventory: MDDI)، مقياس تصويري رتبه بندي فرم هيكل (Photographic Figure Rating Scale: PFRS) و مقياس تحسين بدن (Body Appreciation Scale: BAS) را پس از ارزيابي روايي صوري و پايايي آنها (آلفاي كرونباخ به ترتيب برابر با 84/0، 82/0، 83/0 و 79/0) تكميل كردند. داده ها با نرم افزار اس پي اس اس نسخه 21 تحليل شدند. يافته ها: جثه تصوري اكثر آزمودني ها كوچك تر از جثه واقعي و مقدار تحسين بدن (81/0 ±45/3) بالاتر از حد متوسط بود (P 0/05). اكثر زنان در حال ورزش داراي اضافه وزن (8/36 درصد) و يا چاق (4/50 درصد) بودند و شاخص توده بدن آنها بالاتر از غير ورزشكاران بود (P 0/05). نتيجه گيري: اكثر زنان تبريز لاغر انگار هستند و اين تصور غير واقعي از اندازه جثه شايد يك عامل بازدارنده براي ورزش و كاهش وزن باشد. تشويق و مشاركت زنان چاق و داراي اضافه وزن در ورزش بيشتر از ساير رده هاي وزني پيشنهاد مي شود.