مقايسه تأثير پرستاري اوليه و روش موردي بر كيفيت مراقبت جسمي بيمار

مقدمه: اساس حرفه پرستاري بر انجام مراقبت با كيفيت هر چه بيشتر استوار است. روش ارائه خدمات پرستاري كه در مديريت پرستاري مطرح است، مي تواند بر كيفيت خدمات مؤثر باشد. اين مطالعه با هدف مقايسه تأثير پرستاري اوليه و روش موردي بر كيفيت مراقبت جسمي بيمارانجام گرديد. روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه تجربي است كه در دو بخش CCU بيمارستان قائم (عج) و دو بخش CCU بيمارستان امام رضا (ع) مشهد در سال ۱۳۹۳ انجام گرديد. تعداد ۵۹ بيمار (۳۳ بيمار در گروه پرستاري اوليه (Primary Nursing) و ۲۶ بيمار در گروه روش موردي (Case Method) مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار پژوهش فرم مشخصات جمعيت شناختي و پرسشنامه كيفيت مراقبت از بيمار (Quality of Patient Care)QUALPAC بود كه روايي محتوا و صوري آن توسط ۱۰ تن از مدرسين دانشكده پرستاري و مامايي و پايايي آن بوسيله ضريب آلفاي كرونباخ تأييد گرديد. در مرحله اجرا دو روش مراقبت در بخش هاي CCU اجرا و تأثير آن بر كيفيت مراقبت از ديدگاه بيماران بررسي شد. داده ها با استفاده نرم افزار اس پي اس اس نسخه 16 تحليل شدند. يافته ها: بعد از مداخله ميانگين نمره كيفيت مراقبت جسمي، در گروه تقسيم كار پرستاري اوليه (4/44±2/5) بصورت معني داري بيشتر از گروه روش موردي (5/6±8/29) بود (P 0.001). نتيجه گيري: كيفيت مراقبت جسمي در روش تقسيم كار پرستاري اوليه نسبت به روش موردي بالاتر است. لذا استفاده از روش تقسيم كار پرستاري اوليه پيشنهاد مي گردد.