رابطه فرسودگي شغلي با سلامت روان معلمان مدارس استثنايي: نقش ميانجي مشاركت شغلي

مقدمه: فرسودگي شغلي وبه تبع آن مشكلات در سلامت روان، دربين معلمان مدارس استثنايي ديده مي شود. بنابراين، لازم است متغيرهاي اثر گذاردر اين زمينه مورد شناسايي قرار گيرند. هدف مطالعه حاضر تعيين همبستگي فرسودگي شغلي و سلامت روان معلمان مدارس استثنايي با ميانجي گري مشاركت شغلي بود. روش كار: روش پژوهش توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري كليه معلمين مدارس استثنايي شهر زنجان در سال تحصيلي 94-95 به تعداد 116 نفربودند كه به صورت تمام شماري در نمونه آماري قرار گرفتند. ابزارگردآوري اطلاعات ابزارهاي سياهه فرسودگي مسلش (Maslash Burnout Inventory) پرسشنامه مشاركت شغلي (Job involvement Questionnaire) و پرسشنامه سلامت عمومي (General Health Questionnaire) بود. تحليل داده ها در نرم افزار Lisrel 5/8 انجام شد و الگوي پيشنهادي از طريق الگويابي معادلات ساختاري مورد ارزيابي گرفت. يافته ها: فرسودگي شغلي از طريق مشاركت شغلي با سلامت روان (0/26) همبستگي دارد. خستگي عاطفي از طريق مشاركت شغلي با سلامت جسماني (0/21)، با اضطراب وبي خوابي (0/17)، كاركردهاي اجتماعي (0/1) وافسردگي (0/19) همبستگي دارد. مسخ شخصيت از طريق مشاركت شغلي با سلامت جسماني (0/14)، اضطراب وبي خوابي (0/11)، كاركردهاي اجتماعي (0/60) و افسردگي (0/17) همبستگي دارد. فقدان موفقيت فردي از طريق مشاركت شغلي با سلامت جسماني (0/19)، اضطراب وبي خوابي (0/15)، كاركردهاي اجتماعي (0/09) و افسردگي (0/24) همبستگي دارد (0/01 P). نتيجه گيري: مشاركت شغلي نقش ميانجي بين فرسودگي شغلي و سلامت روان معلمان مدارس استثنايي دارد. لذا پيشنهاد مي شود از طريق افزايش مشاركت شغلي در معلمان مدارس استثنايي، فرسودگي شغلي را كاهش و سلامت روان آن ها را افزايش داد.