اثربخشي درمان شناختي-رفتاري متمركز بر واحد پردازه‌اي (MCBT) بر كاهش علائم اضطراب جدايي كودكان 6 و 7 ساله

مقدمه: اضطراب جدايي كودكان يكي از اختلالاتي است كه تأثير منفي در سازگاري اجتماعي، روابط باهمسالان و پيشگويي كنندۀ اختلالات روان پزشكي در دوران نوجواني است و در صورت عدم درمان اين اختلال تا سنين بزرگ سالي ادامه پيدا مي كند و ازاين رو مشكلات بسياري فراروي فرد قرارمي گيرد؛ بنابراين شناسايي درمان مؤثر براي اين اختلال، ازجمله اثربخشي درمان شناختيرفتاري متمركز بر واحد پردازه اي بر اضطراب جدايي كودكان، هدف پژوهش بود. روش: پژوهش حاضر از نوع آزمايشي با پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري (دو و سه ماهه) همراه با گروه كنترل بود. نمونه آماري پس از غربالگري از بين 388 كودك پيش دبستان و كلاس اول دبستان شهر قم كه با علائم اختلال اضطراب جدايي با روش نمونه گيري چندمرحله اي خوشه اي به تعداد 76 نفر بودند؛ در هر دو گروه آزمايش و كنترل 33 كودك 6 و 7 ساله با روش نمونه گيري تصادفي در دو گروه گمارده شدند. گروه آزمايش تحت درمان شناختيرفتاري متمركز بر واحد پردازه اي و گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكردند. براي جمع آوري داده ها در چهار مرحله پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري دو و سه ماهه از »پرسشنامه علائم مرضي كودكان « استفاده شد. نتايج: تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر تفاوت معني داري بين دو گروه آزمايش و كنترل نشان داد. علاوه بر اين نتايج نشان داد كه اثرات متغيرهاي جنس و سن و اثرات متقابل روش درمان و جنس و سن معنادار بودند. بحث و نتيجه گيري: به طوركلي نتايج حاصل از پژوهش حاضر مؤيد مؤثر بودن درمان شناختيرفتاري متمركز بر واحد پردازه اي در كاهش علائم اضطراب جدايي كودكان دختر و پسر 6 و 7 ساله هست و با توجه به اثربخش تر بودن اين روش درماني براي پسران، استفاده از اين پروتكل را براي ايشان پيشنهاد مي شود.