ارتباط تيپ‌شناسي شخصيتي مادران با نگرش فرزندان به بزهكاري: ارزيابي نقش پيش‌بين تيپ شخصيتي D

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش تيپ شخصيتي مادران به ويژه تيپ شخصيتي D در پيش بيني نگرش مثبت و منفي فرزندان به بزهكاري انجام شد. روش: براي انجام اين پژوهش توصيفي همبستگي از بين مادران ساكن در شهر همدان نمونه اي به حجم 100 نفر همراه با 100 نفر از فرزندان نوجوان آن ها با روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شده و مادران پرسشنامه تيپ شخصيتي A و B فريدمن و روزنمن، مقياس تيپ شخصيتي C راهه و سولومون و مقياس تيپ شخصيتي D دنولت را تكميل نموده و فرزندان پسر آن ها نيز به پرسشنامه سنجش نگرش به بزهكاري پاسخ دادند. براي تجزيه وتحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه استفاده شد. نتايج: نتايج نشان داد كه تيپ شخصيتي D مادران با نگرش مثبت نوجوانان پسر آن ها به بزهكاري رابطه مثبت و با نگرش منفي به بزهكاري رابطه منفي دارد و بين تيپ هاي شخصيتي A و B و نيز تيپ C با نگرش مثبت و منفي به بزهكاري رابطه معني داري مشاهده نشد. نتايج تحليل رگرسيون نيز نشان داد كه تيپ شخصيتي D، 47 درصد (47/0 beta=) از واريانس نگرش مثبت به بزهكاري و 23 درصد (23/0 beta=) از واريانس نگرش منفي به بزهكاري را تبيين مي كند. بحث و نتيجه گيري: اين نتايج نشان مي دهد كه فرزندان مادران داراي تيپ شخصيتي D بيشتر از ساير تيپ هاي شخصيتي در معرض بزهكاري قرار دارند. لذا آگاه سازي والدين و تنظيم و اعمال مداخلات مرتبط براي تعديل تيپ شخصيتي D مادران مي تواند در پيشگيري و كنترل بزهكاري نوجوانان مورد استفاده قرار گيرد.