شيمي كاني‌ و دما-فشارسنجي متابازيت‌هاي نئوپروتروزوئيك پسين مجموعه دگرگوني– آذرين جنوب دو چاه (جنوب ‌شرق شاهرود)

مجموعه دگرگوني-آذرين نئوپروتروزوئيك پسين در جنوب دوچاه يكي از مجموعه هاي پي سنگي ايران در جنوب شرق شاهرود و در كرانه شمالي پهنه ساختاري ايران مركزي واقع شده است. اين مجموعه دربردارنده طيف تركيبي گسترده اي از سنگ هاي دگرگوني چون متابازيت ، متاپليت ، متاكربنات و متاپساميت است كه ميزبان سنگ هاي آذرين لوكوگرانيتي و بيوتيت گرانيتي هستند. سنگ هاي مادر متابازيت ها شامل روانه هاي بازالتي زيردريايي، دسته دايك هاي ديابازي و توده هاي نفوذي گابروديوريتي كوچك مقياس بوده اند كه در مسير يك دگرگوني ناحيه اي بارووين فشار بالا، به شيست سبز، آمفيبوليت و گارنت آمفيبوليت دگرگون شده اند. برآوردهاي دمافشارسنجي بر پايه تجزيه شيميايي نقطه اي آمفيبول ها و پلاژيوكلاز هاي همزيست در اين متابازيت ها، گستره دمايي 387 تا 636 درجه سانتيگراد و فشار 2.7 تا 11 كيلوبار را براي توقف تبادل و تعادل نهايي آنها مشخص كرده است. اين شرايط بيانگر برقرار بودن يك نظام دگرگوني نوع بارووين فشار بالا در رخداد كوهزادي كادومين در سرزمين هاي گندوانايي ايران در شرايط دما و فشار رخساره هاي شيست سبز تا آمفيبوليت بالايي است.