رابطه بهره هوشي با عملكرد تحصيلي و ميانجيگري حل مساله

مقدمه: عملكرد تحصيلي يك مفهوم چند بعدي است و به گونه اي به بهره هوشي، فراشناخت و حل مساله مربوط است. لذا پژوهش حاضربا هدف تعيين همبستگي بهره هوشي با عملكرد تحصيلي و ميانجيگري حل مساله انجام شد. روش كار: روش پژوهش حاضر توصيفي همبستگي و جامعه آماري آن را كليه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر خرم دره كه در سال تحصيلي 96-95 مشغول به تحصيل بودند، را تشكيل داد. از اين ميان 300 نفربه روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از ماتريس هاي پيش رونده ريون (Raven s Progressive Matrices)، پرسشنامه حل مسئله هپنر و پترسون (Hepner Peterson Problem Solving Questionnaire) و شاخص معدل تحصيلي (Educational Performance Indicator) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزارهاي اس پي اس اس نسخه 18 و ايموس نسخه 20 تحليل شد. يافته ها: درالگوي معادلات ساختاري، روابط بين متغيرهاي مذكور، از برازش قابل قبولي برخوردار بودو تمامي فرضيه هاي پژوهش مورد تأييد قرار گرفتند. همبستگي بهره هوشي با حل مساله ((β = 0.164, P = 0.005)، همبستگي بهره هوشي با عملكرد تحصيلي (β = 0.170, P = 0.004) و همبستگي حل مساله باعملكرد تحصيلي (P =0.003, β = 0.207) بدست آمد. نتيجه گيري: بهره هوشي هم به صورت مستقيم و بصورت غير مستقيم از طريق حل مساله با عملكرد تحصيلي همبستگي دارد. لذا دانش آموز داراي بهره هوشي بالا و مهارت هاي حل مسئله، نتيجه مطلوبي از عملكرد تحصيلي خويش مي گيرد. بنابراين، پيشنهاد مي شود كه مهارت حل مساله بعنوان يك واحد درسي براي افزايش عملكرد تحصيلي دانش آموزان تدريس شود.