اثربخشي آموزش تصويرسازي ارتباطي (ايماگوتراپي) بر ديدگاه دركي و بخشودگي زنان آسيب‌ديده از خيانت زناشويي

مقدمه: خيانت زناشويي مساله اي بسيار دردناك براي زوج ها و خانواده ها به ويژه براي زنان مي باشد. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش تصويرسازي ارتباطي (ايماگوتراپي) بر ديدگاه دركي و بخشودگي زنان آسيب ديده خيانت زناشويي انجام شد. روش كار: اين مطالعه نيمه تجربي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري همه زنان آسيب ديده خيانت زناشويي مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهر اهواز در سال 1394 بودند. مجموعاً 30 زن با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه همتا (هر گروه 15 نفر) جايگزين شدند. گروه مداخله 8 جلسه 90 دقيقه اي آموزش تصويرسازي ارتباطي دريافت كردند و گروه كنترل هيچ درماني دريافت نكردند. همچنين هر دو گروه پرسشنامه ديدگاه دركي Perspective Taking Questionnaire و پرسشنامه بخشودگي Forgiveness Questionnaire را در مراحل پيش آزمون و پس آزمون تكميل كردند كه پايايي آن ها به روش آلفاي كرونباخ اندازه گيري شد. داده ها با كمك نرم افزار اس پي اس اس نسخه 21 تحليل شدند. يافته ها: بين گروه هاي آزمايش و كنترل در ديدگاه دركي و بخشودگي تفاوت معناداري وجود داشت. به عبارت ديگر، آموزش تصويرسازي ارتباطي به طورمعناداري باعث افزايش ديدگاه دركي ( P 0.001، 48.888 = F) و بخشودگي ( P 0.001، 30.847 = F) زنان آسيب ديده خيانت زناشويي شد. نتيجه گيري: آموزش تصويرسازي ارتباطي (ايماگوتراپي) باعث افزايش ديدگاه دركي و بخشودگي زنان آسيب ديده خيانت زناشويي شد. بنابراين، به مشاوران و درمانگران استفاده از روش آموزش تصويرسازي ارتباطي براي بهبود ويژگي هاي روانشناختي (به ويژه ديدگاه دركي و بخشودگي) زنان آسيب ديده خيانت زناشويي پيشنهاد مي شود.