مقايسه اثربخشي آموزش هوش شخصي و بدني بر علائم اختلال بدشكلي بدن متقاضيان عمل زيبايي با مدل‌هاي آميخته

مقدمه: اختلال بدشكلي بدن، يكي از شايع ترين علل عمل زيبايي بدن است. مطالعه حاضر باهدف مقايسه اثربخشي آموزش هوش شخصي و بدني بر علائم بدشكلي بدن متقاضيان عمل زيبايي، با كمك مدل هاي آميخته انجام شد. روش كار: روش پژوهش نيمه تجربي و با طرح پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري بوده است. نمونه آماري پژوهش 48 نفر از متقاضيان مراجعه كننده به مراكز عمل زيبايي بدن شهرستان تبريز در سال 1395 بودند كه به روش تصادفي ساده در سه گروه 16 نفري (آموزش هوش شخصي، آموزش هوش بدني و گروه گواه) قرار گرفتند. براي گردآوري داده ها از براي جمع آوري اطلاعات از فرم كوتاه پرسشنامه هوش شخصي ماير (Short Form Personal Intelligence Mayer )، مقياس هوش بدني اندرسون (Anderson s Body Intelligence Scale ) و پرسشنامه ارزيابي فراشناخت بدشكلي بدن (Body Dysmorphic Metacognition Questionnaire ) استفاده شد. روايي و پايايي ابزارها در مطالعات گذشته بررسي شده است. داده ها با نرم افزار آماري اس پي اس اس نسخه 22 مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها: آموزش هاي هوش شخصي و هوش بدني، در كاهش علائم اختلال بدشكلي بدن متقاضيان عمل زيبايي بدن اثربخش بوده اند (3.8=F؛ 0.006 P)؛ اما بين اثربخشي اين دو روش در بهبود علائم اختلال بدشكلي بدن متقاضيان عمل زيبايي بدن، تفاوت معني دار مشاهده نشد (2.87-=F؛ 0.05 p). نتيجه گيري: هر دو روش درماني در كاهش اختلال بدشكلي بدن متقاضيان عمل زيبايي مؤثر هستند؛ بنابراين، اين درمان ها به منظور كاهش اختلال بدشكلي بدن متقاضيان عمل زيبايي پيشنهاد مي شود.