نقش پيش‌بيني‌كننده ذهن‌آگاهي و سبك‌هاي مقابله در اختلالات باليني دانشجويان

مقدمه: هدف پژوهش حاضر پيش بيني اختلالات باليني دانشجويان بر اساس ذهن آگاهي و سبك هاي مقابله آنان مي باشد. روش: جامعه آماري اين پژوهش كليه دانشجويان مقطع كارشناسي دانشگاه فني مهندسي گلپايگان مي باشد كه تعداد 222 نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوري اطلاعات سه پرسشنامه ذهن آگاهي، سبك هاي مقابله و خلاصه علائم مرضي، مورد استفاده قرار گرفت. اين تحقيق از نوع همبستگي بوده و براي تحليل آماري داده ها همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي مورد استفاده قرار گرفت. نتايج: تحليل داده هاي اين پژوهش نشان داد به جز عامل مشاهده تمام مؤلفه هاي ذهن آگاهي با اختلالات باليني رابطه منفي معنادار داشته و از بين سبك هاي مقابله، مقابله مسئله مدار با بروز اختلالات باليني رابطه منفي معنادار و مقابله هيجان مدار و اجتناب مدار رابطه مثبت معنادار داشتند. يافته ها هم چنين نشان داد عمل آگاهانه (از مؤلفه هاي ذهن آگاهي) و سبك هاي مقابله مسئله مدار و هيجان مدار مي توانند 35.6% واريانس اختلالات باليني را تبيين كنند. بحث و نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش، توصيه مي شود كه درمانگران از راهبردهاي مقابله و تمرين هاي ذهن آگاهي در طرح ريزي درمان اختلالات باليني استفاده كنند.