مقايسه ويژگي‌هاي تنيدگي، شيوه‌هاي مقابله، تيپ شخصيتي سي و تيپ شخصيتي دي، در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس و افراد عادي

مقدمه: با توجه به اهميت روزافزون تأثير عوامل روان شناختي در بروز و تشديد بيماري هاي مزمن از جمله مولتيپل اسكلروزيس، هدف پژوهش حاضر مقايسه: تنيدگي، شيوه هاي مقابله، تيپ شخصيتي سي و تيپ شخصيتي دي افراد داراي ام. اس. و افرادي عادي بود. روش: روش تحقيق از نوع پس رويدادي يا علي مقايسه اي بوده است، جامعه آماري شامل تمام افراد عادي و بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس مي باشد كه در تابستان و پاييز سال 1393 به متخصصين مغز و اعصاب در استان لرستان مراجعه نموده اند. از جامعه آماري با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس، گروه نمونه اي به اندازه 150 نفر (75 فرد عادي و 75 فرد مبتلا) انتخاب شدند، سپس پرسش نامه هاي: استرس (رويدادها و تغييرات زندگي)، شيوه هاي مقابله، تيپ شخصيتي سي و تيپ شخصيتي دي بر روي آنان اجرا شد. براي تحليل داده ها، از روش تحليل واريانس چند متغيري (مانوا) استفاده شد. نتايج: نتايج نشان داد در مقياس هاي تنيدگي، شيوه مقابله اجتناب و شيوه مقابله حل مسئله مدبرانه، نمره كل تيپ شخصيتي سي و مؤلفه بازداري اجتماعي از مقياس تيپ شخصيتي دي بين دو گروه تفاوت معناداري وجود دارد، در تمام شاخص هاي مطرح شده به جز حل مسئله مدبرانه، گروه بيمار نمرات بالاتري را كسب كردند. بحث و نتيجه گيري: آنچه از يافته ها برمي آيد اين است كه استرس به عنوان عامل مهمي در تشديد علائم ام. اس. و همچنين عوامل شخصيتي و شيوه هاي مقابله به عنوان عوامل تعديل كننده استرس و بيماري نقش مهمي را در بيماري مولتيپل اسكلروزيس ايفا مي كند. افراد با تيپ شخصيتي دي و سي در معرض خطر فزاينده بيماري هاي جسمي قرار دارند. محققان اين دو نوع شخصيت را به عنوان يكي از عوامل آسيب شناختي در نظر گرفته اند كه ممكن است بر تندرستي و طول عمر اثر بگذارد و نيازمند درمان روان شناختي است.