مقايسه مشاركت اجتماعي در مادران كودكان مبتلا به فنيل كتونوري و مادران كودكان سالم شهر همدان

مقدمه: مشاركت اجتماعي از مفاهيم قابل در بيماري ها مي باشد. باتوجه به عوارض بيماري فنيل كتونوري و نقش مادر به عنوان يكي از اركان خانواده؛ مطالعه حاضر با هدف مقايسه مشاركت اجتماعي در مادران كودكان مبتلا به فنيل كتونوري و مادران كودكان سالم شهر همدان انجام شد. روش كار: در اين پژوهش توصيفيمقايسه اي، 65 مادر داراي كودك فنيل كتونوري و 122 مادر داراي كودك سالم در شهر همدان در سال 1395 شركت كردند. نمونه گيري به صورت در دسترس از بين مادران داراي كودك مبتلا به فنيل كتونوري و به روش نمونه گيري تصادفي ساده از ميان مادران كودكان سالم، انتخاب شدند. ابزار شامل اطلاعات جمعيت شناختي و پرسشنامه عوامل مشاركت اجتماعي زنان (Social Participation Factors of Woman) بود. پايايي پرسشنامه به روش آزمون بازآزمون و با همبستگي درون كلاسي به دست آمد. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پي اس نسخه 23 تحليل شد. يافته ها: مشاركت اجتماعي مادران در 98/5 درصد موارد متوسط ودر 1/5 درصد موارد مناسب بود. ميانگين مشاركت اجتماعي در مادران كودكان فنيل كتونوريا با مادران كودكان سالم داراي تفاوت معني داري از نظر آماري بود (0/043 = P). سطح تحصيلات در مشاركت اجتماعي مادران كودكان فنيل كتونوري همبستگي معني داري داشت (0/045 = P) اما تأثير متغيرهاي درآمد، وضعيت زناشويي، جنسيت فرزند وچندمين فرزند فنيل كتونوريا در مشاركت اجتماعي مادران تأثير معني داري نداشت (P 0/05) . نتيجه گيري: مشاركت اجتماعي مادران كودكان فنيل كتونوري در سطح پايين است. پيشنهاد مي شود مداخلات توانبخشي و روانشناختي جهت ارتقاء سطح مشاركت اجتماعي مادران در كنار برنامه درماني كودكان گنجانده شود.