اثر تمرين مقاومتي بر سطوح سرمي تروپونين آي با حساسيت بالا و پپتيد ناتريورتيك مغزي در مردان سالمند

مقدمه: تمرين مقاومتي اثرات مفيدي بر سلامت سيستم قلبي عروقي داشته و مي تواند يك درمان مؤثر براي شرايط باليني مختلف مانند بيماري قلبي باشد. هدف از مطالعه حاضر، تعيين اثر تمرين مقاومتي بر سطوح سرمي تروپونين آي با حساسيت بالا (height sensitive Cardiac troponin I) و پپتيد ناتريورتيك مغزي (Nterminal proBrain Natriuretic Pepted) مردان سالمندمي باشد. روش كار: اين مطالعه از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون پس آزمون بود. 24 نفر به صورت انتخابي از بين مردان سالمند شهر كرج (سن:5.25± 72، وزن:13.3± 73.4، شاخص توده بدني:4.3± 27.1) به عنوان آزمودني هاي پژوهش حاضر انتخاب و به صورت تصادفي در 2 گروه تمرين مقاومتي (12 نفر) وكنترل (12 نفر) تقسيم شدند. پروتكل تمرين مقاومتي به مدت هشت هفته و سه جلسه در هر هفته با هشت حركت و هر حركت با ده تكرار براي گروه مداخله طراحي گرديد. گروه كنترل نيز به منظور مقايسه با گروه تمرين و بررسي اثر زمان هشت هفته اي خونگيري پيش و پس آزمون در آسايشگاه كهريزك تحت كنترل بودند. براي اندازه گيري سطوح سرمي NTproBNP و hsCTnI بترتيب از روش الايزا (ELIZA) وكمي لومينسانس (Chemi Luminescence) استفاده گرديد. پايايي كيت هاي NTproBNP و hsCTnI بترتيب با شناسه هاي (ZB1239H9648) و (ZB11753SH9648) مشخص شد. روايي كيت هاي مورد استفاده با نظرسنجي از متخصصان آزمايشگاه مشخص گرديد. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پي اس اس نسخه 24 تحليل شد. يافته ها: سطوح سرمي hsCTnI و NTproBNP پس از هشت هفته تمرين مقاومتي كاهش معني داري نشان داد (P 0/05). همچنين، سطوح NTproBNP گروه تمرين در مقايسه با گروه كنترل، كاهش معني داري پس از هشت هفته تمرين مقاومتي داشت (P 0/05). نتيجه گيري: تمرين مقاومتي باعث كاهش سطوح بيوماركرهاي پيش آگهي دهنده بيماري هاي قلبي hsCTnI و NTproBNP در مردان سالمند مي گردد. لذا ارائه برنامه هاي تمرين مقاومتي مي تواند سرعت آتروفي عضلات اسكلتي و قلبي و پديده ساركوپني را كه در سالمندي اتفاق مي افتد، كاهش داده و سطوح بيوماركرهاي قلبي را در شرايط مطلوب حفظ نمايد.